Skip to content
Jadwiżanki Jadwiżanki

Menu

  • Wspólnota
    • Historia
    • Charyzmat
    • Patronowie
    • Formacja
    • Klasztory
  • Aktualności
  • Czytelnia/blogi
    • Czytelnia
    • Rozważania
    • Okno biblijno-liturgiczne
    • Z pism Założyciela
    • Bibliografia Założyciela
    • Varia
    • Blogi
    • Dom Modlitwy
    • Iść za Barankiem
    • Angelologia i dal
    • Głębiej niż widzisz
    • Kwiaty w kościele
    • Katechumenat w Łodzi
    • Vlog liturgiczny
    • Sponsa Verbi
  • Powołania
  • Galeria
  • Kontakt
  • Klasztory

Katechumenat

21 marca 2016 30 kwietnia 2016 w dziale Varia
12387851_10205861094982359_1529343905_n
Marzena Władowska CHR

Katechumenat to starożytna, a odnowiona po Soborze Watykańskim II, instytucja, przygotowująca ludzi dorosłych do przyjęcia sakramentów chrześcijańskiej inicjacji: chrztu, bierzmowania i Eucharystii. Przygotowanie takie trwa od roku do kilku lat i obejmuje uczestnictwo w cotygodniowych Mszach świętych, w obrzędach i katechezach – i to zarówno w katechezach wspólnych, jak i indywidualnych, podczas których dochodzi do „przykładania” usłyszanych treści do osobistego życia. Celem takiego przygotowania nie jest wyuczenie się formuł religijnych (choć formuły – jako kwintesencje prawd wiary – są istotne). Przede wszystkim chodzi o to, by Bóg DALEKI stawał się coraz bardziej Bogiem BLISKIM, działającym w sposób rozpoznawalny, zarówno w historii ludzkości, jak i w mojej osobistej historii. Troska o wiarę świadomą jest dziś, tak samo jak to było w minionych wiekach chrześcijaństwa, podstawową misją Kościoła.

Nasz Założyciel, w sposób można powiedzieć charyzmatyczny, dostrzegł ten wciąż aktualny „znak czasu” – konieczność włączenia się w zadaną przez Chrystusa misję ewangelizacji i reewangelizacji, i dla niej powołał do istnienia naszą Wspólnotę. Podejmujemy to zadanie, towarzysząc osobom dorosłym w drodze do spotkania z Bogiem Żywym i Prawdziwym i w procesie dojrzewania wiary, abyśmy wszyscy byli coraz bardziej „chętni” do dawania Chrystusowi w codziennym życiu prostej, choć głęboko uzasadnionej, odpowiedzi, a – gdyby była taka potrzeba lub konieczność – byśmy byli gotowi z Jego powodu oddać życie.

Czasy dzisiejsze są trudne. Zrelatywizowane zostały wszystkie prawdy, w tym Prawda Jedyna. „Upomnienie się” Chrystusa o Jego żywą obecność w Kościele (szczególnie o umiłowanie Jego obecności w Liturgii sakramentów i w Liturgii uświęcenia czasu), a także Jego pragnienie bycia obecnym w każdym człowieku, przyjmujemy jako całożyciowe zadanie. Zaczyna się ono od modlitwy i ofiary w intencji tych, którzy żyją z Chrystusem, by byli coraz bardziej do Niego podobni. Intencja ta scala wszystkie nasze wysiłki – te zewnętrzne i te wewnętrzne. Chodzi o to, aby „świat poznał i uwierzył”, że Bóg – OBECNY – rzeczywiście i najdosłowniej jest obecny, że nieprzerwanie działa, a w sakramentach jest tak wyjątkowo obecny i tak miłośnie „ruchliwy”, że kto Go TAM znalazł, dotarł do nieba na ziemi.

Karl Rahner onegdaj stwierdził, że człowiek dryfuje dzisiaj pomiędzy adoracją i samobójstwem. I coś w tym jest. Niepokój egzystencjalny jest naszym codziennym klimatem. Ludzie desperacko szukają odpowiedzi na pytanie o sens życia, sens miłości, cierpienia. I jeśli żarliwie szukają, znajdują Sens, który przekracza ich najśmielsze wyobrażenia. Sens – Osobę, która jest Miłością – szaloną, „nieobliczalną” (bo nie liczącą się z kosztami własnej Ofiary), Miłością miłosierną, a jednocześnie sprawiedliwą. Miłością z reguły nie dość miłowaną, a jednocześnie bezgranicznie i pomimo wszystko miłującą. Osoba Chrystusa, Boga Wcielonego, to klucz do sensu i szczęścia – już po tej stronie „rzeki”. Ci , którzy Go spotkali, mogą to potwierdzić. Na pytanie skierowane do obcojęzycznego katechumena, kim będzie po przyjęciu chrztu świętego, ów odpowiedział: „Ja – syn Boga”.

Co roku w Ośrodkach Katechumenalnych, w których posługujemy (w Krakowie, w Sandomierzu i w Szczecinie), przygotowuje się do sakramentów świętych kilkadziesiąt osób. Są wśród nich osoby przygotowujące się do sakramentu chrztu, bierzmowania i Eucharystii. Są ochrzczeni, którzy pogłębiają sakramentalną zażyłość z Chrystusem, podchodząc po raz pierwszy do sakramentu pokuty i pojednania, a potem karmiąc się w Eucharystii Jego Słowem i Ciałem. Jeszcze inni – mający wszystkie sakramenty – wracają do Kościoła (czasem po długich latach) i odnawiają więź z Tym, z którym wskutek różnych zawirowań życiowych istotnie się „poróżnili”. W naszych Ośrodkach pojawiają się też osoby, które pragną przejść z innego wyznania chrześcijańskiego  (np. z protestantyzmu), a także z innych religii (z hinduizmu, z islamu) do Kościoła Katolickiego lub osoby dotknięte oddziaływaniem sekt. To wszystko wymaga od nas  (jako osób towarzyszących) nie tylko żywej wiary, ale także konkretnej znajomości kontekstu religijnego i kulturowego.

Spotkania z katechumenami, a potem neofitami, są dla nas zawsze wielką łaską. Idziemy razem z nimi i nawracamy się razem z nimi do Miłości Jedynej. Pytania, jakie nam zadają pozwalają nam w NOWY sposób spojrzeć na prawdy, którymi na co dzień żyjemy, prowokują do uzasadnienia własnej nadziei, do świadectwa i do weryfikacji codziennych motywów. Wrażliwość ich religijnego spojrzenia niejednokrotnie nas zawstydza. Zawstydza i ożywia.

Jesteśmy dzisiaj w Polsce świadkami trudnego procesu oczyszczania się pamięci narodu i Kościoła. Na tym tle jeszcze wyraźniej widać SUWERENNOŚĆ Chrystusa. Tak jak kiedyś, kiedy mówił rzeczy trudne i niewygodne i chciano Go strącić ze skały, zachował WOLNOŚĆ, przeszedł jak gdyby nigdy nic pomiędzy nimi – nienaruszony i zwycięski. Tak samo jest dzisiaj. Świat się burzy, piekli, wszystko podważa, usiłuje strącić ze skały wszystkie autorytety, a Chrystus przechodzi przez tę ziemię i pociąga za sobą wciąż nowych ludzi. To jest niezwykły znak. Ci, którzy są poza Kościołem, których wzrok jest tak czujny i krytyczny wobec najmniejszej skazy w Kościele, otrzymując od Boga łaskę wiary, dostrzegają to, czego niejednokrotnie tzw. wierzący nie widzą – że istnieje Prawda Jedyna (Bóg Żywy, obecny w Kościele i świecie) i że tej Prawdy żadna zawierucha nie zniszczy. Patrząc po ludzku wydawać by się mogło, że pojawiające się czasem wybuchy słabości ludzi Kościoła i inne zawirowania powinny zahamować proces „wiary”; że ludzie poszukujący powinni się zniechęcić i utrwalić w niewierze, a przynajmniej w sceptycyzmie. Tymczasem jest inaczej. Zmartwychwstały nieprzerwanie pociąga za sobą ludzi, a oni, doświadczywszy Jego obecności, idą za Nim, zachowując żywą wiarę i realizm w spojrzeniu na współczesny świat; zachowując pokój głębi, równowagę osądu i mądrość, którą jest racja Krzyża: Miłość, która tak naprawdę nie potrzebuje żadnego komentarza.

Marzena Władowska CHR

 

Napisała: Marzena Władowska

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

  • Witaj na stronie sióstr jadwiżanek wawelskich. Zapraszamy Cię do poznawania nas i tego, co robimy, bo otrzymałyśmy Dar, którym pragniemy się dzielić:

    „Doświadczenie Obecności Boga przemienia życie człowieka. Jest jak narodziny, jak wydostanie się nagle w przestrzeń człowiekowi właściwą, gdzie można oddychać powietrzem i ze zdumieniem oglądać świat, który jest” (Bp Wacław Świerzawski – nasz Założyciel).

  • Aktualności
  • 25-lecie kanonizacji św. Jadwigi Królowej
  • Zapraszamy i polecamy
  • Nowe teksty

Okno biblijno-liturgiczne

XV Niedziela Zwykła

XV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

Niedziela Trójcy Najświętszej

Niedziela Trójcy Najświętszej

Zesłanie Ducha Świętego

Zesłanie Ducha Świętego


Katechumenat Kraków

Katechumenat Kraków

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Szczecin

Katechumenat Szczecin

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Fundacja „Powrót”

Fundacja „Powrót”

Katechumenat Łódź

Katechumenat Łódź

KONTAKT

Siostry Świętej Jadwigi Królowej Służebnice
Chrystusa Obecnego (jadwiżanki wawelskie)

E-mail:
jadwizanki.chr@gmail.com

Dom Generalny
ul. Skalica 21B, 30-376 Kraków
tel: (+48) 12 632 97 42

Konto Zgromadzenia:
Bank Pekao S.A. III O. w Krakowie
PL 41 1240 2294 1111 0000 3723 0636

MÓDL SIĘ RAZEM Z NAMI

brewiarz.pl

brewiarz.pl

SKRZYNKA INTENCJI

PYTANIA

POWOŁANIA

E-mail:
powolania12@gmail.com

© 2023 Jadwiżanki