Schematy pomocnicze rachunku sumienia przed spowiedzią sakramentalną dla osób konsekrowanych
I. RACHUNEK SUMIENIA WEDŁUG SCHEMATU BÓG – BLIŹNI – JA
A. Sprawy z Bogiem
„Sprawiedliwy mój z wiary żyje” (por. Hbr 10,38). „Panie, przymnóż nam wiary” (por. Łk 17,5).
1. Czy postępujesz, przez wierność Słowu Bożemu i otwarcie się na Ducha, w miłości Boga i w posłuszeństwie Jego Woli? Jego przykazaniom, radom i natchnieniom?
2. Czy zabiegasz o doskonalenie twojej wiary, która jest łaską, ale potrzebuje pogłębiania motywów dla szczegółowych rozeznań, bez których decyzja wiary nie jest dojrzała?
3. Czy zawierzenie nadziei, zwłaszcza w momentach prób, cierpień, choroby i pokus, było zdecydowane i wspierane przeświadczeniem wiem, Komu zawierzyłem” (por. 2 Tm 1,12)?
4. A jak wygląda twoja miłość? Jej jednoczenie z Miłością Ukrzyżowaną? Czy masz coraz głębszą świadomość, że sam Bóg domaga się od ciebie doskonalenia miłości, tego daru, którym cię tak hojnie obdarza?
5. Czy podczas modlitwy, indywidualnie czy zbiorowo odmawianej, zajmujesz się sobą więcej niż Bogiem? Czy stawiasz się – ponawiając akty wiary i miłości – w obecności Obecnego?
6. Czy starasz się, obok refleksyjnego odmawiania modlitw ustnych, uczyć się medytacji? Czy próbujesz wytrwale, opierając się na metodach w chrześcijaństwie wypróbowanych, doskonalić przez medytację przyswajanie treści Ewangelii, psalmów czy innych ksiąg Pisma świętego?
7. Co to dla ciebie znaczy uświęcenie czasu”? Czy potrafisz wiązać – jeśli znasz już sposób odmawiania Liturgii uświęcenia czasu – wszystkie pory dnia z modlitwą liturgiczną?
8. Czy uświadamiasz sobie, że potrzebujesz nawrócenia? Właśnie wtedy, kiedy zaczynasz rachunek sumienia i masz świadomość spotkania z Bogiem Żywym? Z jakich pobudek i motywów trzeba ci się nawrócić? Jeszcze teraz? Właśnie teraz? Z jakich błędów, niewierności i zaniedbań, z jakich grzechów popełnionych myślą, mową, uczynkiem i opuszczeniem?
9. Czy w rachunku sumienia sięgasz do przyczyn zła, czy poprzestajesz na zarejestrowaniu grzechów i potem zadręczasz spowiednika ich ilościowym wyliczaniem, nie przedstawiając mu konkretnego planu pracy nad sobą?
10. Czy wybierasz takich spowiedników, którzy ci przytakują, a unikasz takich, którzy mówią ci rzeczy trudne i wymagają rzetelnej pracy nad sobą?
11. Czy pozwalasz się prowadzić kierownikowi sumienia, widząc w nim przedłużenie Ojcowskiej Miłości samego Boga, zwłaszcza, jeśli pełnisz we Wspólnocie odpowiedzialne funkcje, czy może zmieniasz go na innego, jeśli nie potwierdza twego myślenia lub stawia wymagania przekraczające twoją letniość?
12. Czy starasz się w konkretach codzienności realnie naśladować świętych – zwłaszcza swojego patrona, patrona Wspólnoty, czy tylko interesujesz się szczegółami ich biografii?
13. Co konkretnie czynisz w trosce o powołania do życia konsekrowanego, zwłaszcza do twojej Wspólnoty?
14. Czy poczuwasz się do obowiązku współpracy z Bogiem powołującym, ale wypatrującym też pomocników w tym dziele? I czy wiesz, że każde powołanie jest darem Boga, dlatego nie powinno być zmarnowane? Ale wymodlone i „wypracowane”?
15. Czy możesz powiedzieć, że troska o powołania dotyka cię jak ogień palący? Że prowadzisz cichą, ukrytą, ale konkretną „walkę” o powołania? Daj, Panie, bo żniwo wielkie! Czytaj DALEJ…
Dodaj komentarz