Skip to content
Jadwiżanki Jadwiżanki

Menu

  • Wspólnota
    • Historia
    • Charyzmat
    • Patronowie
    • Formacja
    • Klasztory
  • Aktualności
  • Czytelnia/blogi
    • Czytelnia
    • Rozważania
    • Okno biblijno-liturgiczne
    • Z pism Założyciela
    • Bibliografia Założyciela
    • Varia
    • Blogi
    • Dom Modlitwy
    • Iść za Barankiem
    • Angelologia i dal
    • Głębiej niż widzisz
    • Kwiaty w kościele
    • Katechumenat w Łodzi
    • Vlog liturgiczny
    • Sponsa Verbi
  • Powołania
  • Galeria
  • Kontakt
  • Klasztory

Dłonie Boga

30 marca 2016 12 maja 2016 w dziale Komentarze, Rozważania
Alicja Rutkowska CHR
Alicja Rutkowska CHR

ZNAK

Pan i Stwórca posługuje się znakami tego świata, aby powiedzieć nam o rzeczywistości duchowej, która nieskończenie przewyższa swym pięknem to, co widzimy. Symbol najbardziej nadaje się, aby oddać tajemnicę Boga. Pamiętamy pewne wydarzenie ze Starego Testamentu:

Prorok Jeremiasz otrzymał od Boga polecenie: „«Wstań i zejdź do domu garncarza; tam usłyszysz moje słowa». Zstąpiłem więc do domu garncarza – opowiada Jeremiasz – on zaś pracował właśnie przy kole. Jeżeli naczynie, które wyrabiał, uległo zniekształceniu, jak to się zdarza z gliną w ręku garncarza, robił z niego inne naczynie, według tego, co wydawało się słuszne garncarzowi” (Jer 18, 1-4).

Opisem tej sceny posługuje się Metody z Olimpu, Ojciec Kościoła żyjący na przełomie III i IV wieku. Zobaczył on podobieństwo pomiędzy pracą garncarza a dziełem stwórczym Boga, które miało dwa etapy: stworzenie i odkupienie. To właśnie akt zbawczy Chrystusa „przerobił” naczynie z pierwszego etapu w nowe „naczynie”, to znaczy uformował człowieka na nowo, nadając mu lepszy kształt. Spróbujmy przyjrzeć się tym etapom, poszukać cech wspólnych, bo muszą je mieć! Ostatecznie garncarz i odkupiciel to przecież ten sam Bóg! Jest on „miłośnikiem życia” (Mdr 11, 26), który chce, by wszystko, co stworzył, trwało na wieki.

ANALOGIE

Akt stwórczy: W Piśmie świętym posiadamy dwa opisy stworzenia człowieka. Starszy tekst tak o tym mówi: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia” (Rdz 2, 7). Bóg został porównany do garncarza. W tym zestawieniu jest wiele analogii. Tak w starożytności, jak i dzisiaj garncarstwo jest uważane za szlachetną formę sztuki, bo jest to sztuka dla kogoś. Garncarz jest artystą. Ma zamysł twórczy tego, co chce powołać do istnienia. Przyświeca mu konkretny cel: pragnie, aby jego dzieło było piękne i służyło ludziom. Garncarz tworzy, gdy pracuje na kole, formując z gliny kształt danej rzeczy. Każde naczynie, które wychodzi spod jego rąk, jest niepowtarzalne, jedyne. Tworzy, bo daje siebie: wkłada w to, co robi, całe swoje serce; w materiale odciskają się jego linie papilarne. Jest szczery, wyraża siebie przez swe dzieła. Odzwierciedlają one jego osobę. Dzieła, które stworzył, są dla niego święte. Traktuje je niczym swoje dzieci. Są to skarby, którymi się cieszy.

Obraz garncarza odsłania nam jakąś część tajemnicy Boga Ojca, który z taką miłością stworzył nas, a po skończonym dziele uradował się, bo „widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre” (Rdz 1, 31a).

Odkupienie: Artysta wie, czy jego dzieło ma właściwą wartość. Martwi się, gdy coś nie tak „zadzieje się” z jego pracą podczas procesu technologicznego. Stara się ją poprawić, udoskonalić. Podobnie jak Garncarz po „ulepieniu” człowieka. Adam był utworzony z doskonałego surowca, pierwszorzędnej gliny, która została wzięta z nieskażonej ziemi raju. Ale grzech spowodował, że ona nie była uległa w dłoniach formującego ją Boga. Można niejako powiedzieć, że to pierwsze naczynie spadło z koła Garncarza, a konfrontacja z ziemią zdeformowała je. Co robi Garncarz? Starannie zbiera rozkruszony materiał. Potrzebuje wody, aby zanurzyć w niej glinę. W ten sposób scala rozbite grudki i odzyskuje ich plastyczność. Ponieważ glina już raz była wyrobiona i doświadczyła upadku, dlatego garncarz obchodzi się z nią bardzo delikatnie. Drugi kształt, który rzeźbi, jest doskonalszy. Nadaje się do utrwalenia. Naczynie zostaje więc wypalone w piecu, by było niezniszczalne. Pokryte błyszczącą glazurą zachwyca swym pięknem.

KU PRZYSZŁOŚCI

My też byliśmy taką pokruszoną gliną. To grzech nas rozbił. Miłosierne dłonie Boga Ojca zanurzyły nas w świętych wodach chrztu. Bóg ukształtował naszą naturę najpiękniej jak mógł. Uformował ją patrząc na swego Syna, Jezusa Chrystusa. Chrzest jest więc matrycą tej Bożej formy. Ewangelia podaje, że Chrystus „będzie nas chrzcił Duchem Świętym i ogniem” (Mt 3,11). Duch Święty w „chrzcielnym” piecu wyciska w nas trwale, niejako wypala w nas, ten Boski wzór.

Przebóstwienie: Gdy pytano André Frossarda o szczęście w niebie, odpowiedział krótko: „Wiem, że się nie rozczaruję’’. Rzeczywistość nieba nie jest związana z miejscem, ale dotyczy relacji. Święty Jan Apostoł zapowiedział: „Jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy” (1 J 3,2).

s. Alicja Rutkowska

Źródło:http://www.dsl.lasy.pl/index.php/konferencje/36-artykul-siostry-ali-bog-jako-garncarz

Napisała: ankaodbaranka

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

  • Witaj na stronie sióstr jadwiżanek wawelskich. Zapraszamy Cię do poznawania nas i tego, co robimy, bo otrzymałyśmy Dar, którym pragniemy się dzielić:

    „Doświadczenie Obecności Boga przemienia życie człowieka. Jest jak narodziny, jak wydostanie się nagle w przestrzeń człowiekowi właściwą, gdzie można oddychać powietrzem i ze zdumieniem oglądać świat, który jest” (Bp Wacław Świerzawski – nasz Założyciel).

  • Aktualności
  • 25-lecie kanonizacji św. Jadwigi Królowej
  • Zapraszamy i polecamy
  • Nowe teksty

Okno biblijno-liturgiczne

XV Niedziela Zwykła

XV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

Niedziela Trójcy Najświętszej

Niedziela Trójcy Najświętszej

Zesłanie Ducha Świętego

Zesłanie Ducha Świętego


Katechumenat Kraków

Katechumenat Kraków

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Szczecin

Katechumenat Szczecin

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Fundacja „Powrót”

Fundacja „Powrót”

Katechumenat Łódź

Katechumenat Łódź

KONTAKT

Siostry Świętej Jadwigi Królowej Służebnice
Chrystusa Obecnego (jadwiżanki wawelskie)

E-mail:
jadwizanki.chr@gmail.com

Dom Generalny
ul. Skalica 21B, 30-376 Kraków
tel: (+48) 12 632 97 42

Konto Zgromadzenia:
Bank Pekao S.A. III O. w Krakowie
PL 41 1240 2294 1111 0000 3723 0636

MÓDL SIĘ RAZEM Z NAMI

brewiarz.pl

brewiarz.pl

SKRZYNKA INTENCJI

PYTANIA

POWOŁANIA

E-mail:
powolania12@gmail.com

© 2023 Jadwiżanki