Skip to content
Jadwiżanki Jadwiżanki

Menu

  • Wspólnota
    • Historia
    • Charyzmat
    • Patronowie
    • Formacja
    • Klasztory
  • Aktualności
  • Czytelnia/blogi
    • Czytelnia
    • Rozważania
    • Okno biblijno-liturgiczne
    • Z pism Założyciela
    • Bibliografia Założyciela
    • Varia
    • Blogi
    • Dom Modlitwy
    • Iść za Barankiem
    • Angelologia i dal
    • Głębiej niż widzisz
    • Kwiaty w kościele
    • Katechumenat w Łodzi
    • Vlog liturgiczny
    • Sponsa Verbi
  • Powołania
  • Galeria
  • Kontakt
  • Klasztory

Msza święta krok po kroku: Pokropienie, Kyrie, Gloria

7 czerwca 2016 7 czerwca 2016 w dziale Komentarze
Marzena Władowska CHR
Marzena Władowska CHR

„Odnów w nas źródło swojej łaski i broń od wszelkiego zła nasze dusze i ciała, abyśmy mogli zbliżyć się do Ciebie z czystym sercem i otrzymać Twoje zbawienie”.

Kolejnym znakiem pojawiającym się w obrzędach wstępnych Mszy świętej bywa niedzielne pokropienie wodą święconą. Zastępuje ono akt pokutny. Obrzęd pokropienia przypomina nam nasz chrzest i jego skutki. Od chrztu jesteśmy dziećmi Boga, ale nasza wspólnota z Nim domaga się nieustannego odnawiania i pogłębiania, bo choć dar usynowienia jest darem obiektywnym i nieodwracalnym (chrzest wyciska na nas niezatarte duchowe znamię), to źródło żywej wody możemy przysypać lub zakopać – chrzest nie będzie wówczas przynosić przewidzianych owoców zbawienia.  Pokropienie wodą święconą wskazuje również perspektywę, jaka się z chwilą chrztu dla nas otwarła – zostaliśmy nie tylko usynowieni, ale na mocy odpowiedzialności za okazaną nam miłość możemy uczestniczyć w ofierze Chrystusa, który pragnie, by wszyscy skorzystali z owoców wysłużonych przez Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie. – Warto w tym kontekście zauważyć, jaką rolę pełnią znaki i symbole liturgiczne. Przypominają nam o naszej najgłębszej tożsamości i misji.

Następnie pojawia się w liturgii zawołanie: „Panie, zmiłuj się nad nami” (Kyrie, eleison). Było ono znane już w pogańskiej starożytności i kierowane do panującego bóstwa. Za wzorem św. Pawła Kościół odniósł to zawołanie do Chrystusa jako do Pana i Boga.  Dobrze jest sobie uprzytomnić (nie wystarczy „wiedzieć”, trzeba być PRZYTOMNYM), kto jest PANEM rzeczywistości. Skoro jest nim Chrystus, to mogę Mu poddać swoje życie – wówczas znajdzie się ono w najlepszych rękach. Warto jednak dodać, że w greckim słowie elejson („zmiłuj się”) ukryte jest nie tylko błaganie, ale także dziękczynienie i uwielbienie. Stąd śpiewając Kyrie, elejson pamiętajmy, by nie tylko prosić o miłosierdzie, ale by również wyrażać wdzięczność za dokonane przez Chrystusa dzieło pojednania nas z Bogiem.

Następnie rozbrzmiewa w liturgii hymn „Chwała na wysokości Bogu” (Gloria in excelsis Deo). – Śpiewa się go lub recytuje w niedziele poza Okresem Adwentu i Wielkiego Postu, a także w uroczystości, święta oraz podczas szczególnie uroczystych celebracji. – Gloria to piękny, starożytny hymn, wielbiący Trójcę Świętą. To śpiew anielskiego zachwytu wobec nieogarnionej miłości Boga. Jego początek podaje nam św. Łukasz (Łk 2, 24), któremu te słowa – zgodnie z logiką – przekazała pewnie Maryja, której z kolei musieli je przekazać bezpośredni świadkowie anielskiego zdarzenia, czyli pasterze. Kościół, wyśpiewując Bogu hymn pochwalny, wyraża wiarę w to, kim jest Bóg. Zanim mówi o Jego dziełach, mówi o Nim samym. Jest w nim również mowa o pokoju („a na ziemi pokój ludziom dobrej woli…”).  Chodzi o pokój z Bogiem, rodzący się z odpuszczenia grzechów i faktycznego pojednania. Pokój ten jest owocem zgodności naszych pragnień z chceniem tego, czego Bóg chce. O takim, a nie innym, pokoju mówią nam w swoim hymnie aniołowie, bo tylko taki pokój jest głęboko uszczęśliwiający i trwały. O. Paul Doncoeur SJ napisał kiedyś wzruszające słowa: „Dopuszczenie nas do złożenia Bogu hołdów powinno nas olśnić, a zrozumienie, że my, tacy mali, możemy oddawać Bogu część, powinno nas przyprawić o zawrót głowy”. Niech więc Zmartwychwstały Pan, zapraszający nas do tak bliskiego życia ze Sobą, skutecznie „zawraca nam w głowie”.

s. Marzena Władowska CHR

Tekst ukazał się w „Posłańcu św. Antoniego”  (nr 3/2016).

Napisała: Marzena Władowska

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

  • Witaj na stronie sióstr jadwiżanek wawelskich. Zapraszamy Cię do poznawania nas i tego, co robimy, bo otrzymałyśmy Dar, którym pragniemy się dzielić:

    „Doświadczenie Obecności Boga przemienia życie człowieka. Jest jak narodziny, jak wydostanie się nagle w przestrzeń człowiekowi właściwą, gdzie można oddychać powietrzem i ze zdumieniem oglądać świat, który jest” (Bp Wacław Świerzawski – nasz Założyciel).

  • Aktualności
  • 25-lecie kanonizacji św. Jadwigi Królowej
  • Zapraszamy i polecamy
  • Nowe teksty

Okno biblijno-liturgiczne

XV Niedziela Zwykła

XV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

Niedziela Trójcy Najświętszej

Niedziela Trójcy Najświętszej

Zesłanie Ducha Świętego

Zesłanie Ducha Świętego


Katechumenat Kraków

Katechumenat Kraków

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Szczecin

Katechumenat Szczecin

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Fundacja „Powrót”

Fundacja „Powrót”

Katechumenat Łódź

Katechumenat Łódź

KONTAKT

Siostry Świętej Jadwigi Królowej Służebnice
Chrystusa Obecnego (jadwiżanki wawelskie)

E-mail:
jadwizanki.chr@gmail.com

Dom Generalny
ul. Skalica 21B, 30-376 Kraków
tel: (+48) 12 632 97 42

Konto Zgromadzenia:
Bank Pekao S.A. III O. w Krakowie
PL 41 1240 2294 1111 0000 3723 0636

MÓDL SIĘ RAZEM Z NAMI

brewiarz.pl

brewiarz.pl

SKRZYNKA INTENCJI

PYTANIA

POWOŁANIA

E-mail:
powolania12@gmail.com

© 2023 Jadwiżanki