Skip to content
Jadwiżanki Jadwiżanki

Menu

  • Wspólnota
    • Historia
    • Charyzmat
    • Patronowie
    • Formacja
    • Klasztory
  • Aktualności
  • Czytelnia/blogi
    • Czytelnia
    • Rozważania
    • Okno biblijno-liturgiczne
    • Z pism Założyciela
    • Bibliografia Założyciela
    • Varia
    • Blogi
    • Dom Modlitwy
    • Iść za Barankiem
    • Angelologia i dal
    • Głębiej niż widzisz
    • Kwiaty w kościele
    • Katechumenat w Łodzi
    • Vlog liturgiczny
    • Sponsa Verbi
  • Powołania
  • Galeria
  • Kontakt
  • Klasztory

Modlitwa eucharystyczna – kanon

2 lutego 2017 w dziale Komentarze
12387851_10205861094982359_1529343905_n
Marzena Władowska CHR

Modlitwa eucharystyczna – kanon

„Nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś swoje życie oddaje za przyjaciół swoich” – mówił Pan do swoich uczniów. On sam ukazał nam tę Miłość na Golgocie, na której umarł raz jeden za wszystkich ludzi wszystkich czasów. Warto tę rzecz wyjaśnić: Pan umarł za wszystkich, jednak zrobiłby to nawet dla jednego człowieka – dla Ciebie. I właśnie ta Jego ofiara „za wszystkich” i to Jego definitywne zwycięstwo, do udziału w którym zaproszeni jesteśmy „wszyscy”, zostaje sakramentalnie uobecnione w konsekracji – w samym „sercu” mszalnego kanonu.

Nazwą „Modlitwa eucharystyczna” są objęte działania i modlitwy począwszy od wezwania „Pan z wami” (po odpowiedzi wiernych „Amen” na modlitwę nad darami) do „Amen” wypowiadanego po doksologii „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie…”. W Rzymie modlitwa ta była nazywana Kanonem. Nazwa ta oznacza dosłownie „trzcinę”, a w szerszym sensie normę, regułę, wzór. Modlitwy kanonu są bowiem modlitwami, które się nie zmieniają. Stanowią niezmienny fundament Eucharystii.

Modlitwa eucharystyczna jest więc główną częścią całej liturgii. Szacunek do niej i dla „dziejącej się” pod zasłoną Tajemnicy zbawienia doprowadziły do tego, że we wczesnym średniowieczu pojawił się zwyczaj cichego odmawiania Kanonu. W późniejszym czasie stało się to wręcz regułą, co w efekcie przyniosło negatywny skutek – z powodu nieznajomości łaciny kanon rzymski zaczął się stawać dla wiernych coraz mniej zrozumiały. Do zmiany doszło dopiero w czasie reformy liturgii, kiedy to w 1965 r. pozwolono na głośne odmawianie Kanonu, a w 1967 r. wprowadzono do liturgii języki narodowe, więc modlitwa eucharystyczna została z powrotem „udostępniona” ludowi Bożemu. W kolejnych latach wprowadzono do Liturgii trzy nowe Modlitwy eucharystyczne, dlatego celebrans ma dziś do wyboru: tzw. Kanon Rzymski – najstarszy tekst, zalecany do odmawiania zwłaszcza w niedziele i większe uroczystości; Drugą Modlitwę Eucharystyczną – nazywaną czasami Modlitwą Eucharystyczną epoki męczenników; Trzecią Modlitwę Eucharystyczną – która jest modlitwą zupełnie nową i Czwartą Modlitwę Eucharystyczną, której istotne części pochodzą z liturgii wschodniej św. Bazylego. Dla diecezji polskich, oprócz wspomnianych czterech, wprowadzono jeszcze sześć dodatkowych Modlitw Eucharystycznych (m. in. przeznaczonych dla Mszy z udziałem dzieci, czy podkreślających tajemnicę pojednania).

Kanon rozpoczyna się od wysławiania cudów Bożych. Po modlitwach wstawienniczych za Kościół i jego członków, kolejne teksty tworzą wstęp i przygotowanie do ofiary, która się dokona wraz z konsekracją. Następnie, w drugiej części, po przypomnieniu dzieła zbawienia w Starym i Nowym Testamencie przychodzi prośba o owocną Komunię – chodzi o umocnienie mistycznego ciała Chrystusa, jakim stajemy się jednocząc się z Panem.

Modlitwa Eucharystyczna jest więc dziękczynieniem oraz uwielbieniem Boga Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym. Podkreślona jest w niej rola i sprawcza moc Ducha Świętego przy składaniu Najświętszej Ofiary i przy jednoczeniu oraz uświęcaniu wiernych. Ofiara eucharystyczna jest absolutnie skuteczna, zaś my możemy się  stawać – dzięki zjednoczeniu z Chrystusem – coraz pełniejszym, coraz bardziej całkowitym darem ofiarnym dla Ojca niebieskiego.

Szczegółowo o poszczególnych częściach Modlitwy eucharystycznej powiemy w następnym artykule.

s. Marzena Władowska CHR, „Posłaniec św. Antoniego” (styczeń-luty 2017)

Napisała: Marzena Władowska

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

  • Witaj na stronie sióstr jadwiżanek wawelskich. Zapraszamy Cię do poznawania nas i tego, co robimy, bo otrzymałyśmy Dar, którym pragniemy się dzielić:

    „Doświadczenie Obecności Boga przemienia życie człowieka. Jest jak narodziny, jak wydostanie się nagle w przestrzeń człowiekowi właściwą, gdzie można oddychać powietrzem i ze zdumieniem oglądać świat, który jest” (Bp Wacław Świerzawski – nasz Założyciel).

  • Aktualności
  • 25-lecie kanonizacji św. Jadwigi Królowej
  • Zapraszamy i polecamy
  • Nowe teksty

Okno biblijno-liturgiczne

XV Niedziela Zwykła

XV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

Niedziela Trójcy Najświętszej

Niedziela Trójcy Najświętszej

Zesłanie Ducha Świętego

Zesłanie Ducha Świętego


Katechumenat Kraków

Katechumenat Kraków

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Szczecin

Katechumenat Szczecin

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Fundacja „Powrót”

Fundacja „Powrót”

Katechumenat Łódź

Katechumenat Łódź

KONTAKT

Siostry Świętej Jadwigi Królowej Służebnice
Chrystusa Obecnego (jadwiżanki wawelskie)

E-mail:
jadwizanki.chr@gmail.com

Dom Generalny
ul. Skalica 21B, 30-376 Kraków
tel: (+48) 12 632 97 42

Konto Zgromadzenia:
Bank Pekao S.A. III O. w Krakowie
PL 41 1240 2294 1111 0000 3723 0636

MÓDL SIĘ RAZEM Z NAMI

brewiarz.pl

brewiarz.pl

SKRZYNKA INTENCJI

PYTANIA

POWOŁANIA

E-mail:
powolania12@gmail.com

© 2023 Jadwiżanki