Skip to content
Jadwiżanki Jadwiżanki

Menu

  • Wspólnota
    • Historia
    • Charyzmat
    • Patronowie
    • Formacja
    • Klasztory
  • Aktualności
  • Czytelnia/blogi
    • Czytelnia
    • Rozważania
    • Okno biblijno-liturgiczne
    • Z pism Założyciela
    • Bibliografia Założyciela
    • Varia
    • Blogi
    • Dom Modlitwy
    • Iść za Barankiem
    • Angelologia i dal
    • Głębiej niż widzisz
    • Kwiaty w kościele
    • Katechumenat w Łodzi
    • Vlog liturgiczny
    • Sponsa Verbi
  • Powołania
  • Galeria
  • Kontakt
  • Klasztory

Katecheza o Eucharystii cz.5

10 kwietnia 2017 w dziale Komentarze
Monika Gomuła CHR
Monika Gomuła CHR

Odkryliśmy na nowo ofiarę Chrystusa, która jest złączona z naszym życiem. Tak jakby wszczepiona. Wzywamy Ducha Świętego, aby przemienił dar chleba i wina – tak samo wzywamy Go, aby przemienił nasze życie złożone na tym samym ołtarzu. Wchodząc w misterium mamy poprzez to co widzialne – słowa, gesty, obrzędy, wejść w to co niewidzialne. Prefacja o Bożym Narodzeniu trafnie nas ukierunkowuje: „(…) abyśmy poznając Boga w widzialnej postaci, zostali przezeń porwani do umiłowania rzeczy niewidzialnych”. Treść tych niewidzialnych rzeczy wyraża aklamacja – kapłan mówi: „Oto wielka tajemnica wiary”. Wierni odpowiadają: „Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”. To jest tajemnica Eucharystii. W tych słowach ukryte są trzy wymiary czasowe: przeszłość (śmierć), przyszłość (przyjście powtórne) i teraźniejszość (wciąż trwające zmartwychwstanie, bo Chrystus żyje z nami i jest „aż do skończenia świata” Mt 28,20).

Zakończenie Modlitwy Eucharystycznej stanowi tak zwane „małe podniesienie”, bo kapłan unosi Ciało i Krew Chrystusa wypowiadając słowa: „Przez Chrystusa, z Chrystusem, w Chrystusie Tobie, Boże, Ojcze wszechmogący, w jedności Ducha Świętego wszelka cześć i chwała, przez wszystkie wieki wieków”. Każdy z tych trzech zwrotów oznaczają co innego: „przez Chrystusa” – pośrednictwo Chrystusa między Ojcem a nami, „z Chrystusem” – nie jest On sam, my wszyscy jako Kościół jesteśmy jednym Ciałem, „w Chrystusie” – podreśla naszą więź z nami. Naszą odpowiedzią z serca jest „Amen”. Święty Augustyn mówił, że pełna odpowiedź dana Bogu zawarta jest w credere in Deum – wierzyć w Boga, co ozn. credendo ire – wierząc iść ku Bogu. Wybrzmiewa tutaj aspekt dynamiczny: Chrystus przychodzi z nieba, udziela mi siebie, wchodzi w moje życie, ja także chcę Jemu się oddać, dać Mu miejsce w swoim życiu.

Cała struktura Mszy świętej wyraża się w dialogu: Boga z człowiekiem, człowieka z Bogiem: Oblubieńca z Oblubienicą. Szczytem tego spotkania jest zjednoczenie poprzez miłość w Komunii Świętej. Do Komunii przygotowuje nas Modlitwa Pańska. Ojcze nasz, które odmawiamy wspólnie, uświadamia nam, że jesteśmy braćmi i siostrami. Wszyscy mając tego samego Ojca – jesteśmy równi, bez względu na kolor skóry, język, narodowość. Modlitwę Ojcze nasz poprzedza wprowadzenie kapłana, który zachęca nas, abyśmy tak jak nasz Pośrednik – Jezus Chrystus wołali do Ojca. Kończymy modlitwę Ojcze nasz wezwaniem: „zbaw nas od złego”, dodając: „bo Twoje jest królestwo i potęga i chwała na wieki”.

Kolejnym obrzędem ukazującym wspólnotowy charakter Eucharystii jest przekazanie znaku pokoju. Dosłownie tekst łaciński: Offerte vobis pacem – oznacza – Przekażcie sobie pokój. Różnica jest znaczna: przekażcie sobie pokój, nie znak pokoju. Pokój (hebr. szalom) to doświadczenie przyjęcia przez Boga ofiary przebłagalnej, którą składano w świątyni, kiedy istniał kult, tak jak czytamy w Starym Testamencie. Przychodzono do świątyni ze świadomością własnych grzechów, składano ofiarę, pragnąć przebłagać Boga, a Pan okazywał pokój, przebłaganie. Pokój płynął z ofiary.

W okresie Wielkiego Postu kapłan mówi: „Panie Jezu Chryste, przez Twoją śmierć na krzyżu Bóg Ojciec wprowadził pokój między niebem i ziemią”. Pokój płynie z ofiary Chrystusa, z Jego przelanej Krwi. Co to dla nas oznacza? Chrystus jest źródłem pokoju. Poprzez Jego ofiarę doświadczam pojednania z Bogiem, z ludźmi, z sobą samym. Od Ukrzyżowanego płynie pokój tzn. także, abym za doświadczane zło, nie oddawał złem. Święty Paweł w Liście do Rzymian nawoływał: „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj” (Rz 12, 21). Zło wprowadza rozdział, nienawiść. Ale każdy cierpliwego i łagodnego serca, czyniący dobro, przeciwstawia się złu, zamykając drogę odwetu i obojętności.

Po przekazaniu pokoju wierni śpiewają Baranku Boży, kapłan przełamuje w tym czasie Hostię i mały fragment wpuszcza do kielicha z Krwią Chrystusa. Obrzęd ten jest symbolem zmartwychwstania Chrystusa, gdy odłączone Ciało i Krew ozn. śmierć, ponowne połączenie ukazuje, że Ciało jest ożywione Krwią – Chrystus Zmartwychwstał.

Następnie kapłan woła słowami Jana Chrzciciela: „Oto Baranek Boży”. A wierni odpowiadają (z łaciny ten tekst brzmi): „Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod mój dach, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”. Zapraszamy Chrystusa, aby przyszedł do naszego serca, do naszego domu, zabieramy Go w codzienność. Nasze życie jest mieszkaniem Boga.

Moment Komunii Świętej jest najgłębszym i najtrwalszym przymierzem Boga z człowiekiem. Oddają to słowa Jezusa: „Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim”(por. J 6, 56), „Wytrwaj we Mnie, a Ja będę trwał w tobie”(por. J 15, 4). Życie jest trwaniem w Bogu, w Jego Miłości.

Ową wymianę ukazuje doświadczenie świętego Augustyna, który usłyszał tajemniczy głos w swoim wnętrzu: „Jam pokarm dorosłych, dorośnij, a będziesz Mnie pożywał; i nie wchłoniesz Mnie w siebie, jak się wchłania cielesny pokarm, lecz ty się we Mnie przemienisz”.

Poprzez przyjęcie Jego Ciała: ‘Amen woli’, On przemienia wnętrze, abyśmy mogli głębiej uczestniczyć w życiu Boga. Komunia upodabnia nas do Boga, stajemy się jak On. Jesteśmy jedno z Bogiem i wszyscy stajemy się jedno – jesteśmy jednym Ciałem Chrystusa. Tak budujemy pomiędzy sobą jedność, wspólnotę.

Trzeba jeszcze podkreślić, że Komunia nie jest dla zasłużonych lecz dla grzeszników. Tylko grzech ciężki – świadome, dobrowolne wybranie zła, które niszczy w nas wiarę i miłość – może nas oddzielić od przyjmowania Komunii. Za grzechy lekkie nie zrywają przymierza z Bogiem. Za nie przepraszamy w akcie żalu na początku Mszy świętej. Komunia także oczyszcza nasze serce z grzechów lekkich, zaniedbań, utwierdza w dobrym, w miłości.

Po modlitwie po Komunii następuje rozesłanie. Kapłan mówi: „Idźcie w pokoju Chrystusa”. „Msza święta się kończy, Msza święta się zaczyna”. Wychodzimy z Mszy, aby wejść w Mszę, bo mamy w swoim życiu powtórzyć to co sprawowaliśmy na Eucharystii.

Tegoroczne hasło brzmi: „Idźcie i głoście!”. Zwróćmy uwagę na to, że w Ewangelii wiele osób, które spotkały Jezusa, Żywego Boga – doświadczały cudu uzdrowienia serca, przemienienia – idą i mówią innym: kogo spotkali i co im uczynił. Bóg także nas chce, abyśmy byli blisko Niego, a z tego spotkania z Nim posyła nas do innych.

Idźmy więc i czyńmy Eucharystię w naszym życiu!

s. Monika Gomuła CHR

Napisała: ankaodbaranka

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

  • Witaj na stronie sióstr jadwiżanek wawelskich. Zapraszamy Cię do poznawania nas i tego, co robimy, bo otrzymałyśmy Dar, którym pragniemy się dzielić:

    „Doświadczenie Obecności Boga przemienia życie człowieka. Jest jak narodziny, jak wydostanie się nagle w przestrzeń człowiekowi właściwą, gdzie można oddychać powietrzem i ze zdumieniem oglądać świat, który jest” (Bp Wacław Świerzawski – nasz Założyciel).

  • Aktualności
  • 25-lecie kanonizacji św. Jadwigi Królowej
  • Zapraszamy i polecamy
  • Nowe teksty

Okno biblijno-liturgiczne

XV Niedziela Zwykła

XV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

Niedziela Trójcy Najświętszej

Niedziela Trójcy Najświętszej

Zesłanie Ducha Świętego

Zesłanie Ducha Świętego


Katechumenat Kraków

Katechumenat Kraków

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Szczecin

Katechumenat Szczecin

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Fundacja „Powrót”

Fundacja „Powrót”

Katechumenat Łódź

Katechumenat Łódź

KONTAKT

Siostry Świętej Jadwigi Królowej Służebnice
Chrystusa Obecnego (jadwiżanki wawelskie)

E-mail:
jadwizanki.chr@gmail.com

Dom Generalny
ul. Skalica 21B, 30-376 Kraków
tel: (+48) 12 632 97 42

Konto Zgromadzenia:
Bank Pekao S.A. III O. w Krakowie
PL 41 1240 2294 1111 0000 3723 0636

MÓDL SIĘ RAZEM Z NAMI

brewiarz.pl

brewiarz.pl

SKRZYNKA INTENCJI

PYTANIA

POWOŁANIA

E-mail:
powolania12@gmail.com

© 2023 Jadwiżanki