Skip to content
Jadwiżanki Jadwiżanki

Menu

  • Wspólnota
    • Historia
    • Charyzmat
    • Patronowie
    • Formacja
    • Klasztory
  • Aktualności
  • Czytelnia/blogi
    • Czytelnia
    • Rozważania
    • Okno biblijno-liturgiczne
    • Z pism Założyciela
    • Bibliografia Założyciela
    • Varia
    • Blogi
    • Dom Modlitwy
    • Iść za Barankiem
    • Angelologia i dal
    • Głębiej niż widzisz
    • Kwiaty w kościele
    • Katechumenat w Łodzi
    • Vlog liturgiczny
    • Sponsa Verbi
  • Powołania
  • Galeria
  • Kontakt
  • Klasztory

Konkluzja „Sanctus”

4 czerwca 2017 w dziale Komentarze

W poprzednich artykułach analizowaliśmy poszczególne części prefacji: dialog wprowadzający, formułę wstępną, tzw. embolizm i formułę końcową. Konkluzję zostawiłam na kolejny artykuł, ponieważ wymaga ona większego przybliżenia.

Konkluzją jest aklamacja „Sanctus” – Święty, Święty, Święty Pan, Bóg zastępów. Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej. Hosanna na wysokości. Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie. Hosanna na wysokości.

Pierwsza część Sanctus (bez zdania „Błogosławiony”) została wprowadzona do nabożeństwa jutrzni, a następnie do modlitw mszalnych, już w IV w., najpierw na chrześcijańskim Wschodzie i nieco później na Zachodzie. Na stałe tekst ten włączono do Liturgii dopiero w VIII w. Za pierwotne źródło „Sanctus” uważa się najstarszy biblijny Trishagion (trzykrotne powtórzenie słowa „święty”) w Psalmie 99. Ten okrzyk wznosili Izreaelici przy arce, wychwalając nim świętość Boga. Sanctus, sanctus, sanctus wołają też serafiny u Izajasza i czterej starcy z Apokalipsy (Iz 6,3 oraz Ap 4,8). Ten sam okrzyk wydają dzieci jerozolimskie, witające wjeżdżającego do Jerozolimy Chrystusa. My dziś, bardziej niż dzieci jerozolimskie, możemy śpiewać: Błogosławiony Ten, który przybył do Jerozolimy, aby nas zbawić; Ten, który teraz przybywa na eucharystyczny ołtarz, będący jego tronem chwały; i Ten, który przyjdzie do nas w Komunii świętej, a kiedyś wprowadzi nas do mieszkania swego Ojca. Sanctus śpiewa więc cały Kościół. Ta aklamacja łączy niebo i ziemię w uwielbieniu Trójjedynego Boga. Chrześcijanie odkryli bowiem szybko, że potrójne starotestamentalne Sanctus było zapowiedzią objawienia trzech Osób Trójcy Świętej.

We wspomnianym wyżej tekście z księgi Izajasza jest użyte hebrajskie określenie Sabaoth, które oznacza Boga Zastępów, a ściślej wojska niebieskie, czyli aniołów, którzy wykonują rozkazy Pana zarządzającego wszechświatem, sprawującego realną władzę nad całym kosmosem. Takiego więc mamy Boga!

Z kolei sformułowanie „Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej” poszerza koncepcję zbawienia, obecną w Starym Testamencie, i nadaje jej uniwersalny charakter – bo chwały Jahwe nie sposób zamknąć tylko w murach jerozolimskie świątyni.

Trzeba też, żebyśmy dobrze zrozumieli okrzyk „Hosanna na wysokości”. Słowo hosanna  znaczy dosłownie „zbaw mnie”. Liturgie zachowały hebrajskie brzmienie tego wyrażenia, które swoimi korzeniami sięga aklamacji z Ps 118,25-26, wykonywanej podczas liturgicznej procesji do świątyni. Hosanna było pierwotnie wołaniem o pomoc, później stało się okrzykiem pochwalnym. Mieści w sobie jednak oba te znaczenia. Kiedy je śpiewamy, pamiętajmy zarówno o tym, że Pan Zastępów jest naszą najlepszą obroną, jak i o tym, że godzien jest uwielbienia.

Wyrażenie „Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie” pozostaje natomiast w ścisłym związku z apokaliptycznym „Maranatha”, „Przyjdź, Panie Jezus”. To Chrystus jest bowiem tym, który przyszedł, który jest i który przychodzi, a sprawowanie Eucharystii i udział w niej jest najlepszym przygotowaniem Jego przyjścia na końcu czasów.

Podsumowując można powiedzieć, że ważne jest widzenie, rozumienie i przeżywanie całości tego Misterium. Kto jej nie dostrzega, ten pozostaje na zewnątrz Eucharystycznej Tajemnicy. I to jest chyba najlepsza „konkluzja”.

s. Marzena Władowska CHR, „Posłaniec św. Antoniego” (3/2017)

Napisała: Marzena Władowska

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

  • Witaj na stronie sióstr jadwiżanek wawelskich. Zapraszamy Cię do poznawania nas i tego, co robimy, bo otrzymałyśmy Dar, którym pragniemy się dzielić:

    „Doświadczenie Obecności Boga przemienia życie człowieka. Jest jak narodziny, jak wydostanie się nagle w przestrzeń człowiekowi właściwą, gdzie można oddychać powietrzem i ze zdumieniem oglądać świat, który jest” (Bp Wacław Świerzawski – nasz Założyciel).

  • Aktualności
  • 25-lecie kanonizacji św. Jadwigi Królowej
  • Zapraszamy i polecamy
  • Nowe teksty

Okno biblijno-liturgiczne

XV Niedziela Zwykła

XV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

Niedziela Trójcy Najświętszej

Niedziela Trójcy Najświętszej

Zesłanie Ducha Świętego

Zesłanie Ducha Świętego


Katechumenat Kraków

Katechumenat Kraków

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Szczecin

Katechumenat Szczecin

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Fundacja „Powrót”

Fundacja „Powrót”

Katechumenat Łódź

Katechumenat Łódź

KONTAKT

Siostry Świętej Jadwigi Królowej Służebnice
Chrystusa Obecnego (jadwiżanki wawelskie)

E-mail:
jadwizanki.chr@gmail.com

Dom Generalny
ul. Skalica 21B, 30-376 Kraków
tel: (+48) 12 632 97 42

Konto Zgromadzenia:
Bank Pekao S.A. III O. w Krakowie
PL 41 1240 2294 1111 0000 3723 0636

MÓDL SIĘ RAZEM Z NAMI

brewiarz.pl

brewiarz.pl

SKRZYNKA INTENCJI

PYTANIA

POWOŁANIA

E-mail:
powolania12@gmail.com

© 2023 Jadwiżanki