Świętować będziemy 8 czerwca b.r. 25-lecie kanonizacji naszej tytularnej Patronki św. Jadwigi Królowej. W ramach przygotowań do tej uroczystości co tydzień publikujemy na naszej stronie trochę treści o Niej.
Ewangelizacja i nauka
Przypomnijmy dzieło Jadwigi. Oto istnieje już założona w 1364 roku Akademia Krakowska – dzieło Kazimierza Wielkiego, z wiodącym fakultetem prawa obok fakultetów filozofii i medycyny. Potrzebne ono było dla ustalania struktur państwowych i kościelnych, intensywnie rozwijanych w tym okresie. Jednakże nowe wydarzenia spowodowały zapotrzebowanie na dopełnianie litery – duchem.
„Gdy okazała się potrzeba nie «mężów prawa» (viri legales) – pisał Aleksander Brückner – lecz księży, wobec przyłączenia pogańskiej Litwy i schizmatyckiej Rusi do Korony, wznowiono, chociaż na innej podstawie, dzieło Kazimierzowe. Para królewska przedstawiła papieżowi Bonifacemu IX fundację Kazimierzową i prosiła o uzupełnienie jej fakultetem teologicznym”.
A więc ewangelizacja! Ewangelizacja Litwy i Rusi jest motywem odnowy Uniwersytetu przez fundację Wydziału Teologicznego.
Aby poznać głębiej wagę tej motywacji, trzeba jeszcze zarejestrować dwa dzieła Jadwigi: sprowadzenie benedyktynów obrządku słowiańskiego do Krakowa i otwarcie bursy dla studentów-Litwinów w Pradze. Jakże śmiałe i dalekowzroczne plany!
Na tym tle o wiele wyraźniej widać, czym była troska o Wydział Teologiczny Uniwersytetu. Podejmując realizację tak dynamicznego zamiaru, trzeba było zapewnić misjonarzom powoływanym z krakowskich klasztorów rzetelną wiedzę teologiczną.
Wiadomo, że poziom wykształcenia teologicznego ówczesnego duchowieństwa pozostawiał wiele do życzenia. Aby podjąć dzieło misyjne wobec pogan i schizmatyków, musieli, chcąc zrezygnować z metod stosowanych przez Krzyżaków, wykazywać się wiedzą dojrzałą – tak głębią, jak i umiejętnością dowodzenia.
Karol Szajnocha, przedstawiając sposób, w jaki prowadzony był przez samego króla i polskie duchowieństwo katechumenat na Litwie, pisał, że „najwięcej dziwiła pogan nauka o jednym Bogu. «Tak wielu bogów – mniemano – okazało się bezwładnymi, a jeden miałby większą mieć władzę?»”. Niełatwo było wchodzić w dialog z takimi rozmówcami. Paryski model studiów teologicznych wypracowany na Sorbonie, przejęty przez scholarów krakowskich, opierający się na dysputach filozoficznych i wykładzie Pisma świętego, dawał dobry materiał do przepowiadania, do ewangelizacji i katechizacji. Gwarantował ich skuteczność.
Zachowajmy w pamięci ów przejrzysty schemat dzieła Jadwigi – fundacja Wydziału Teologicznego dla odnowy Uniwersytetu, a przez to formacja misjonarzy dla ewangelizacji pogan i pogłębienia wiary chrześcijańskiej w Ojczyźnie – i spójrzmy też przez moment na nierozerwalnie scalony z tymi działaniami owoc. Oto patrzymy, jak podkreśla Szajnocha, na „jedną z najpiękniejszych prób wiązania się zgodą i swobodą odległych ludów”. I dodaje rzecz wartą zapamiętania i głębokich przemyśleń, a także wzorzec do naśladowania: „Nad błogosławieństwo takiego pobratania się kiedyś całej rodziny ludzkiej jakież wyższe zadanie w dziejach?”.
Nam, żyjącym na tej ziemi u progu trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, przeżywającym – jak to się powszechnie mówi – drugą wiosnę ludów, kiedy rewolucyjne hasła „równości, braterstwa i wolności” są urzeczywistniane drogą pokojowych negocjacji, trzeba z dumą powracać do tej Szkoły, która od wieków kształtuje mentalność Polaków. Trzeba także odnawiać w sobie świadomość, jaką rangę w odniesieniu do tych procesów ma teologia, nieodzowna dla pogłębienia wiary. To z niej – wiary żywej miłością – rodzi się ewangelizacja i braterstwo, prawdziwa solidarność ludzi żyjących świadomością przynależności do jednego Ciała Chrystusa, bo karmionych przy stole Słowa Bożego i przy stole Chleba. To ten wymiar „bratania się narodów” odkryła Jadwiga, żona Jagiełły, królowa, która posiadła sekret świętości.
Opracowanie tekstu na podstawie:
Bp Wacław Świerzawski, Święta Jadwiga Królowa – „zachował ją Bóg dla naszych czasów”, Wyd. Diecezjalne, Sandomierz 1998, s. 152-154.
Część 1. Jadwiga świadoma obecności Chrystusa: https://www.jadwizanki.pl/2022/04/06/poznawaj-sw-jadwige-krolowa-cz-1/
Część 2. Jej troska o przekaz Ewangelii: https://www.jadwizanki.pl/2022/04/11/poznawaj-sw-jadwige-krolowa-cz-2/
Część 3. „Czyń, co widzisz”: https://www.jadwizanki.pl/2022/04/18/poznawaj-sw-jadwige-krolowa-cz-3/
Część 4. Swoje ziemskie panowanie zespoliła z królestwem Chrystusa: https://www.jadwizanki.pl/2022/04/25/poznawaj-sw-jadwige-krolowa-cz-4/
Część 6. Widzieć i czynić miłość: https://www.jadwizanki.pl/2022/05/10/poznawaj-sw-jadwige-krolowa-cz-6/
Część 7. Ziarno musi umrzeć: https://www.jadwizanki.pl/2022/05/17/poznawaj-sw-jadwige-krolowa-cz-7/
Część 8. Jadwiga słuchająca: https://www.jadwizanki.pl/2022/05/24/poznawaj-sw-jadwige-krolowa-cz-8/
Dodaj komentarz