pixabay.com

To, co Bóg dla nas uczynił i czyni, co zamknął w Eucharystii, trzeba uczynić zasadą swojego codzien­nego życia.  (…)

Właśnie wtedy tworzy się ta synteza i interakcja: On jest Zbawicielem, a ja, mając wiarę jak ślepiec, który się do Niego przybliżył, kiedy się do Niego przybliżę, uzyskam przywilej otwarcia oczu, bo On objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego. To jest ta największa w życiu synteza, jaką człowiek może dzięki przywilejowi danemu przez Boga otrzymać.

Z homilii na XXX Niedzielę Zwykłą (rok B)