Ksiądz Biskup Wacław Józef Świerzawski
(1927-2017)
Bp Wacław Józef Świerzawski urodził się 14 maja 1927 roku na Kresach w Złoczowie (archidiecezja lwowska). Na tajnych kompletach ukończył liceum humanistyczne (maturę zdał w 1944 roku). W latach 1944-1949 był alumnem Wyższego Seminarium Duchownego we Lwowie. 11 grudnia 1949 roku otrzymał święcenia kapłańskie w Kalwarii Zebrzydowskiej (dokąd przeniesione zostało Lwowskie Seminarium).
Był wikariuszem i katechetą w Nysie na Ziemiach Zachodnich (lata 1949-1950) i w Cieszanowie na Kresach Wschodnich (1950-1952). Jako student Uniwersytetu Warszawskiego był kapelanem sióstr dominikanek-misjonarek w Zielonce koło Warszawy (1952-1957), a w latach 1957-1965 duszpasterzem akademickim w kolegiacie św. Anny w Krakowie. W 1950 roku uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim magisterium z teologii, w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie z prawa kanonicznego (1954) oraz po trzyletnich studiach na Papieskim Ateneum S. Anselmo w Rzymie doktorat z teologii liturgii (1968).
Od 1957 roku Ks. Biskup związany był z Papieskim Wydziałem Teologicznym w Krakowie, przekształconym później w Papieską Akademię Teologiczną, na której habilitował się w 1975 roku (specjalność: teologia liturgii, teologia duchowości). Od roku 1968 był organizatorem i dyrektorem (1968-1998) pierwszego
w Polsce Instytutu Liturgicznego. Przez pół roku (1978) odwiedzał naukowe i duszpasterskie ośrodki liturgiczne Stanów Zjednoczonych. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1987 roku. W latach 1988-1992 był rektorem Akademii. Jako przewodniczący (1972-1979) Komisji dla spraw Kultu Bożego Synodu Krakowskiego, został w roku 1975 powołany na członka Komisji Episkopatu Polski ds. Realizacji Uchwał Soboru Watykańskiego II. Od roku 1980 jest członkiem Komisji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski; w latach 1994-2001 był jej przewodniczącym. W latach 1994-2001 był także członkiem Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Ogólnego i członkiem Rady Naukowej Episkopatu Polski (1997-2001). Od roku 1994 wchodzi w skład watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
Ksiądz Biskup jest wieloletnim rekolekcjonistą i kierownikiem duchowym.
W latach 1968-1992 był związany z kościołem Św. Marka Ewangelisty w Krakowie (w latach 1969-1988 jako rektor tego kościoła). Stworzył w nim ośrodek duszpasterstwa liturgicznego i duszpasterstwa akademickiego, zorganizował w nim także katechumenat (przygotowywanie dorosłych do sakramentów chrześcijańskiej inicjacji). Równolegle przy Instytucie Liturgicznym otworzył Studium Katechumenalne dla kształcenia katechistów do pracy w katechumenacie (1991).
Ksiądz Biskup jest założycielem instytutów świeckich – Wspólnoty Przenajświętszej Trójcy (1956), Wspólnoty Chrystusa Kapłana, Proroka i Króla (1971) oraz Wspólnoty Kapłanów Chrystusa Paschalnego (2001). Powołał do istnienia naszą Wspólnotę – Zgromadzenie Sióstr Świętej Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego (1990) oraz Sodalicję św. Jadwigi Królowej (1996) – dla szerzenia duchowości św. Jadwigi i katolickiej formacji ludzi kultury i młodzieży.
Jest autorem 79 książek (Katalog Wydawnictwa Diecezjalnego Sandomierz), redaktorem 8-tomowego Podręcznika liturgiki ogólnej i szczegółowej „Mysterium Christi” oraz autorem ponad 1600 artykułów naukowych i popularnonaukowych z dziedziny teologii liturgii i duchowości, drukowanych w czasopismach polskich i zagranicznych (Polska Bibliografia Liturgiczna). Jest promotorem licznych prac magisterskich, licencjackich i doktorskich i członkiem towarzystw naukowych w kraju i za granicą.
Sakrę biskupią Ksiądz Biskup otrzymał 28 kwietnia 1992 roku – w latach 1992-2002 był ordynariuszem diecezji sandomierskiej. Ostatnie lata życia spędził w Zawichoście, w Domu Modlitwy i Nowicjatu naszej Wspólnoty.
Zmarł w święto Matki Bożej Różańcowej 7 października 2017 roku w wieku 90 lat.
