Dzisiaj w drugim czytaniu na mszy świętej słyszeliśmy słowa z Apokalipsy św. Jana Apostoła: … I Miasto Święte – Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie „Bogiem z nimi”. I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już nie będzie. …
Ap 11, 19a; 12, 1.3-6a.10ab, 1 Kor 15, 20-26, Łk 1, 39-56 Kiedy chcemy powiedzieć o Maryi, Matce Jezusa i Matce Kościoła, najwięcej i najkrócej mówimy: Bogarodzica, Genitrix, Theotokos. Ale odnosimy też do Niej inne, określające Jej wyjątkowość i niezwykłość, tytuły. Choć to człowiek, jak wiemy, który jednak ze względu na przywilej Bożego wybrania jest człowiekiem najbliższym Boga. Nazywamy Ją wtedy: Niepokalana; czy też mówimy: Oblubienica Chrystusa; mówimy też: Oblubienica …
Ot, kolejny paradoks. Droga za Chrystusem i życie w zjednoczeniu z Nim dają pokój i szczęście… pośród trudów – jak mówi Pismo. Trudy nie znikają, ale jest siła, by je nieść. Smutek nie pogrąża, samotność nie niszczy, niedoskonałość nie frustruje itd. Dzięki bliskości Chrystusa Z-Krzyża-Zmartwychwstałego i naszej trosce o tę bliskość wzrasta w nas głębokie poczucie SENSU i doświadczenie MIŁOŚCI, która przerasta wszelkie wyobrażenia. Zima i wiosna, noc i dzień, krzyż i zmartwychwstanie – splecione ze sobą …
Habit, sutanna jest znakiem przynależności do Chrystusa. Przynależności wyłącznej, wyraźnej, i dlatego też WIDOCZNEJ. Każdy, kto widzi zakonnicę w habicie na ulicy, może (i często tak się zdarza) ją zaczepić, zapytać o jej relację z Jezusem, o pomoc w swoich trudnościach, bo osoby odwołują się do relacji siostry zakonnej z Bogiem, intuicyjnie wyczuwają, że one są blisko Niego, że On jest ich codziennym środowiskiem życia. Albo mogą osoby zakonne być znakiem sprzeciwu, także przez swój …
Chrzest święty jest BRAMĄ wszystkich pozostałych sakramentów. Jest pierwszym sakramentem w chronologii udzielania. Stwarza w nas – i to jest jego podstawowy skutek – nową rzeczywistość. Mówiąc językiem filozoficznym powiedzielibyśmy, że powoduje w nas ontologiczną zmianę. Jednym słowem – pozostając sobą stajemy się kimś innym. Stajemy się dziećmi Boga, dziećmi, które zostają w tym sakramentalnym akcie wszczepione w Chrystusa i w Kościół. Zanurzeni w śmierci i w Zmartwychwstaniu …
Żeby widzieć, trzeba wiedzieć. A rzeczywistość jest wielowymiarowa. Do jej lektury nie wystarczą wiedza i zmysły zewnętrzne. Potrzebna jest i wiara. Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa to najpierw wydarzenie, a potem misterium, czyli rzeczywistość powiązana z nami, którą nie tylko wspominamy. Dzięki liturgii możemy włączyć się w nią, stając się jej uczestnikami. Emaus Zmartwychwstanie Pana Jezusa spowodowało ruch. Nie tylko związany z drogą od grobu. Chodziło i o ucieczkę z Jerozolimy. Św. Łukasz tak opisuje doświadczenie …
Skoro cierpliwość miłości jest cechą,to skąd pochodzi to echokrzyczące na pomoc?Czy to dusza dojrzała właśniei zlękniona żali się we śnieserca podrywom,gdy każde zetknięcie czułościzrodzone z jasnej czystościrozważa co noc?Ku czemu umysł od dawna zmroczonykierował pragnienia tak urzeczonyciemnością fałszywą?Czy słyszał ten głos w swojej głębico pali, rozdziera i gnębi,co kwili gdzieś z tyłu duszyz nadzieją, że ciało się poruszy?Czy dostrzegł, że Tyś jest tym głosem, Panie,walczącym o piękno relacji,który przed każdym najmniejszym spotkaniemdowodzi, że rozum wcale nie ma racji?To Ty jesteś tym uczuciem,co prowadzi rękęz delikatnym wyczuciem,by pokonać mękę.Tyś tym …
… sporządziwszy sobie bicz ze sznurów, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Zabierzcie to stąd i z domu mego Ojca nie róbcie targowiska!» (J 2, 13-25) Odnajduję się w tej perykopie. Dotyka mego wnętrza.Pozwalam Jezusowi wypędzać przekupniów ze świątyni, którą jestem, z mego wnętrza (św. Paweł: „czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga?” 1 Kor 3,16). Odkrywam ten …
„Mówi się zazwyczaj, że przez grzech stworzenie posiada rzeczywistą, straszliwą moc zadania śmierci Bogu. Chrystus naprawdę umarł, a umarł z powodu naszych grzechów. Moc, jaką człowiek wyniesiony do porządku nadprzyrodzonego zyskał nad Bogiem nie jest metaforą, to nie jest fikcyjna władza, która nie zdoła nigdy wypowiedzieć się w czynie – Bóg istotnie oddał się w ręce człowieka. I choć każda wina jest grzechem, istnieje między nimi przepaść. Wina jest …
Wielki Post przypomina nam o trzech klasycznych kategoriach dobra: modlitwie, poście i jałmużnie. Sprawdzają one w praktyce nasze chrześcijaństwo jako styl życia, którego konkretny wyraz miłości skierowany jest ku Bogu, sobie i bliźniemu. Z tych trzech dóbr jałmużna wydaje się być najbardziej zaniedbanym czynem ludzkiego serca, a przecież jest tak ważna. W Starym Testamencie o wielkiej mocy jałmużny opowiada Księga Tobiasza: „jałmużna ratuje od śmierci i oczyszcza z każdego …
