Cieszcie się ze Mną, bo znalazłem owcę, która Mi zginęła. (Łk 15, 6)
Ze względu na samą naturę życia zakonnego i z uwagi na przyjęty charyzmat świętej Jadwigi Królowej życie każdej z nas jest ukierunkowane na apostolstwo. Chcemy wzrastać w gorliwości o zbawienie wszystkich ludzi i w miłowaniu ich z Chrystusem i dla Chrystusa. Ten osobisty wymiar apostolstwa jest organicznie złączony ze wspólnym Dziełem apostolskim, jakie podejmuje nasze Zgromadzenie:
Głównym zadaniem apostolskim naszej Wspólnoty jest pomoc w przygotowaniu ludzi dorosłych do sakramentów chrześcijańskiego wtajemniczenia: chrztu, bierzmowania i Eucharystii. Praca w Katechumenacie wiąże się też z duchową pomocą osobom towarzyszącym katechumenom, ich rodzicom chrzestnym oraz wszystkim, którzy współtworzą ich najbliższe środowiska. Troską obejmujemy również osoby już ochrzczone, by spotkały Chrystusa w pozostałych sakramentach i nawiązały z Nim zażyłą więź. Służymy ludziom zagubionym i przeżywającym kryzys wiary. Staramy się wspierać tych, którzy znaleźli się w dramatycznej sytuacji życiowej, czy wręcz stracili sens życia. Metodą naszej pracy są indywidualne rozmowy. Towarzyszymy ludziom w trudzie odkrywania prawd wiary i śladów Bożych w ich życiu: w ich osobistej historii i w ich codzienności. W tej chwili posługujemy w trzech ośrodkach katechumenalnych: w Krakowie, w Szczecinie i w Łodzi.
Apostolstwo nasze urzeczywistnia się przede wszystkim w modlitwie i ofierze oraz przez dawanie swoim życiem prostego świadectwa. Jednocześnie mamy świadomość, że owoce naszej apostolskiej działalności zależą przede wszystkim od mocy naszej więzi z Chrystusem.
Posługiwanie spotkaniu Chrystusa z ludźmi traktujemy więc jako dzieło miłosierdzia Kościoła, który z ustanowienia Chrystusa niesie pomoc głodnym i spragnionym Boga, Jego pokoju i mocy Jego miłości.
***
Na źródło naszego apostolstwa wskazuje druga część nazwy Zgromadzenia: Siostry św. Jadwigi Królowej Służebnice Chrystusa Obecnego – Chrystus obecny w liturgii jest ośrodkiem naszego życia…
Trwanie przy Obecnym. Dla nas, Sióstr Świętej Jadwigi Królowej Służebnic Chrystusa Obecnego, nie powinno być nigdy nic ważniejszego „od świadomości, że w liturgii w sposób niewidzialny, lecz rzeczywisty, działa Chrystus przez swojego Ducha”. Staramy się otaczać wiarą, nadzieją i miłością wieloraką obecność Chrystusa w liturgii, odkrywając Go wciąż na nowo i czcząc Go w osobie kapłana i w zgromadzeniu liturgicznym, w słowie Bożym i w eucharystycznych Postaciach. Trwanie przy Obecnym poczytujemy sobie za największą łaskę, dlatego przekazany nam charyzmat uznajemy za szczególny dar dla naszego Zgromadzenia i chcemy go dzielić z innymi.
Eucharystia gorejącym centrum Obecności. Jednocząc się w Eucharystii z Chrystusem jako Zbawicielem świata i Oblubieńcem Kościoła, pragniemy, aby wszyscy ludzie Go szukali i znaleźli. Otaczamy Chrystusa czcią i miłością, gdy spotykamy Go w Eucharystii, owym gorejącym centrum Jego obecności, i w upragnionym przez Niego miejscu przebywania – w człowieku – i staramy się mieć coraz głębszą świadomość, że Chrystus żyje w naszym własnym wnętrzu i pragnie być tam przez nas nieustannie odnajdywany.
Posługa sprawowanej liturgii. Pragnąc być blisko Obecnego i posługiwać Jego spotkaniu z ludźmi, podejmujemy bezpośrednią posługę sprawowanej liturgii sakramentów i liturgii uświęcenia czasu. Pracując jako zakrystianki, katechistki, posługując w katechumenacie i angażując się w różne obszary duszpasterstwa, przez swoją stałą formację, dyspozycyjność i czuwanie przy Obecnym staramy się tworzyć taki klimat wiary, nadziei, miłości, życzliwości i gościnności, by przychodzący do świątyni ludzie mogli łatwiej spotkać Pana.
Ośrodki katechumenatu. Gdy w krajach o tradycji chrześcijańskiej wzrasta liczba ludzi nieochrzczonych, Kościół wychodzi im naprzeciw w posłudze katechumenatu, czyli w odrodzonej po Soborze Watykańskim II starożytnej instytucji przygotowującej dorosłych do chrztu, bierzmowania i Eucharystii. Zgodnie z celem, dla którego powstało nasze Zgromadzenie, oddajemy się do dyspozycji lokalnego Biskupa i pomagamy kapłanom w tworzeniu i prowadzeniu ośrodków katechumenatu według zasad określonych w księdze Obrzędów chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych. W tej chwili posługujemy w trzech ośrodkach katechumenalnych: w Krakowie, w Szczecinie i w Łodzi (Wejdź na strony poszczególnych Ośrodków i dowiedz się więcej na temat duszpasterstwa katechumenalnego w danej diecezji).
[showhide more_text=”Pokaż więcej” less_text=”Pokaż mniej”]
Słowo‑spotkanie‑odpowiedź. Mamy żywą świadomość, że podstawą ewangelizacji w katechumenacie jest osobowe, bliskie spotkanie z Chrystusem. Dlatego przekaz wiary katechumenom powinien mieć cechy inicjacji: głoszone słowo powinno podprowadzać do spotkania z rzeczywistym Głosicielem słowa, Chrystusem, i przynaglać ich do odpowiedzi miłości, jaką jest zerwanie z grzechem i przylgnięcie do Pana. Ten proces powinien się powtarzać stale, na każdym etapie katechumenatu, „pociągając za sobą stopniową zmianę myśli i obyczajów”.
Objawianie przychodzącego w roku liturgicznym. Słowo Chrystusa objawia ludziom zbawcze misterium, odwieczny plan Boga, który jest odpowiedzią na wszystkie pytania dręczące człowieka. To misterium dostępne jest na dzisiejszym etapie dziejów w kolejnych wydarzeniach roku liturgicznego, gdzie „sam Chrystus” przychodzi w swoich tajemnicach, od Adwentu do ostatniej niedzieli roku, i odsłania je stopniowo, „z biegiem roku”.
Mamy świadomość, że katechizacja katechumenów powinna prowadzić nie tylko do należytej znajomości dogmatów i przykazań, ale przede wszystkim i najpierw do głębokiego poznania tajemnicy zbawienia, w której pragną uczestniczyć. Dostosowane do rytmu roku obrzędy katechumenatu, które są jakby rozłożeniem chrztu na kolejne etapy, pozwalają wyraźniej dostrzec znaczenie tego sakramentu dla przemiany myślenia, postępowania i modlitwy.
Indywidualne scala się ze wspólnotowym. Świadectwo wiary Kościoła gromadzącego się przy Panu obecnym w liturgii jest nieodzowne dla prawidłowego rodzenia się i dojrzewania wiary katechumenów. Ale równie nieodzowna jest indywidualna katechizacja, gdzie katechista w osobowym spotkaniu i budowaniu więzi z katechizowanym pomaga mu otworzyć się na działanie łaski i wejść w osobowy kontakt z obecnym Bogiem. O tę dwuwymiarowości doświadczenia, we wspólnocie i w kontakcie osobistym, staramy się pamiętać i o jej zachowanie się troszczyć.
Objawiać Ewangelię życiem. Cieszymy się również ze współpracy ze świeckimi, ponieważ razem z nimi chcemy wypełniać pociągające zadanie uświęcania świata. Od nas wszystkim bowiem Chrystus wymaga głębokiego z Nim zjednoczenia w sakramentach, bo tylko On przekształca, zbawia i zwycięża świat, ale równocześnie wzywa nas do mądrego włączania się w ten świat przez dostrzeganie i wykorzystywanie pozytywnych wartości tkwiących w nim. Dlatego chcemy pomagać i towarzyszyć świeckim, zwłaszcza przez modlitwę i ofiarę, aby razem z nami objawiali Ewangelię życiem i wprowadzali ją na kształt zaczynu w swoje rodziny, zawody i środowiska. Prawda jest taka, że potrzebujemy się wzajemnie.
Kobieta powiernicą ewangelicznego orędzia. Pełnimy swoje apostolstwo w sposób właściwy kobiecie. Pragniemy pomagać kobietom, by odkrywały swoją godność i powołanie, ów szczególny „geniusz”, na którego objawienie się oczekują nasze czasy. Jest nim bowiem obdarowywanie ludzi miłością macierzyńską w różnych dziedzinach apostolskiej posługi. Z natury wrażliwa na tajemnicę, kobieta‑katechistka może niejednokrotnie łatwiej odsłaniać powiązanie tego, co widoczne i ukryte, ujawniać łączność między doczesnością i wiecznością, życiem powszednim i obecnością Bożego królestwa. Nasza posługa powinna być dyskretna i delikatna, osobista i serdeczna.
W cichym wzorze Matki Chrystusowej, Służebnicy Pańskiej, i w wielorakim posługiwaniu Królowej Jadwigi odsłania nam się atrakcyjność służebnej roli kobiety w Kościele i świecie: przyjmując i ochraniając słowo Ewangelii, jest przekazicielką Życia.
Testament z Wieczernika. Nasza Wspólnota zakonna jest centralnym ogniwem Dzieła powołanego przez naszego Założyciela dla posługi Chrystusowi obecnemu w liturgii i Jego spotkaniu z ludźmi. (Wspólnoty dzieła mają na prawym pasku ekranu odnośniki do swoich stron). Troszcząc się o katechumenów i katechistów, o małe wspólnoty świeckich (wśród również o świeckich konsekrowanych), nasza Wspólnota pragnie przez sam fakt gromadzenia ludzi wokół wspólnej ewangelizacyjnej misji realizować testament z Wieczernika, abyśmy wszyscy „stanowili jedno”. Mamy świadomość, że jedność w miłości ma wielką moc apostolską i jest upragnionym przez Niego znakiem Jego obecności w świecie.
[/showhide]