Twarzą w twarz spotykam Cię, Chryste, w Twoich sakramentach (św. Ambroży)
Bóg objawia swoją Obecność. Posługa misterium obecności Chrystusa w liturgii Kościoła jest odpowiedzią na realizację zbawczego planu Boga wobec człowieka. Bóg, który „stworzył nas dla siebie” i „pierwszy umiłował”, Ten w którym „żyjemy, poruszamy się i jesteśmy”, objawiał swą obecność stopniowo, przez słowa i fakty historii zbawienia, by wreszcie „olśnić nas jasnością poznania (swej) chwały na obliczu Chrystusa”. „Zesłał bowiem Syna swego, by zamieszkał wśród ludzi i opowiedział im tajemnice Boże”. To On, „Emmanuel, to znaczy «Bóg z nami»”, będąc „jedno” z Ojcem zrealizował odwieczne przeznaczenie człowieka do bycia „jedno” z Bogiem, gdy przez śmierć i zmartwychwstanie otworzył wszystkim drogę do zbawienia – do trwania w obecności Boga i zjednoczenia z Nim w miłości, do uczestnictwa w chwale.
Liturgia miejscem spotkania. Podstawową treścią objawienia, a zarazem ewangelizacji, jest prawda o Bogu, który chce spotkać człowieka, by miłując go dać mu udział w swoim życiu, być z nim na zawsze. Chrystus, który dzięki chwale Ojca powstał z martwych, żyje nadal w Ciele Kościoła i przez sakramenty napełnia je bogactwem swej chwały. Liturgia sakramentalna, a przede wszystkim Eucharystia, jest miejscem rzeczywistego spotkania z Obecnym.
Pan przychodzi w Duchu i w Ciele. Obecność Chrystusa dostępna człowiekowi jest obecnością w Duchu Świętym. Bóg w Trójcy przychodzi w osobie Syna za pośrednictwem Ducha, który zstępuje na Kościół i osłania go, jak Maryję, mocą Najwyższego. Pan przychodzący wciąż uobecnia się dla nas w każdej Mszy świętej, kiedy to mocą Ducha Świętego Chrystus staje wśród swego ludu obecny pod postaciami Chleba i Wina, a po przeistoczeniu za sprawą tego samego Ducha wszyscy mający udział w Ciele i Krwi Pańskiej jednoczą się z Chrystusem‑Głową i między sobą.
Przez trwanie na modlitwie pogłębiamy więc świadomość Bożej obecności w nas i doświadczamy pragnienia Chrystusa, który chce przychodzić z ołtarza i tabernakulum do wnętrza każdego człowieka. Tak jak wielu ludzi w Kościele, każdego dnia uczestniczymy w Liturgii, a przez nią w Misterium miłości Chrystusa i całego Ludu Bożego. W Liturgii miłosierny Bóg przygarnia i uświęca człowieka, uzdalniając go do przyjaznej odpowiedzi. Sakramenty i Liturgia Godzin są „źródłem i szczytem” naszego życia. Jako osoby konsekrowane mamy szczególny udział w oblubieńczej miłości i Ofierze Chrystusa, czego świadectwem ma być nasza radosna, ofiarna miłość do każdego człowieka. Swoim życiem pragniemy głosić orędzie o Bogu bliskim i miłującym. Chcemy pomagać ludziom świeckim w budowaniu wspólnot żyjących sakramentalną komunią z Chrystusem, tworzących dla katechumenów i neofitów środowiska żywej wiary. Tej samej sprawie służą przygotowywane przez nas publikacje dotyczące duchowości Liturgii i materiały formacyjne. Szerzymy także znajomość i rozumienie życia konsekrowanego w świecie (instytutów świeckich). Służymy modlitwą i ofiarą tym, którzy całkowicie Mu się oddając wnoszą w serce świata prawdę Ewangelii.
