Droga od grzechu do świętości. Przyjmujemy jako zasadę życia Ewangelię Chrystusa odczytaną przez świętego Augustyna, wielkiego Ojca Kościoła, doktora łaski, wnikliwego znawcę ludzkiej natury z jej nędzą i godnością nowego życia w Duchu Świętym. Decyzja o przyjęciu jego Reguły jako duchowego zapisu, wspierającego nas w budowaniu wspólnoty, zrodziła się z poznania jego duchowej drogi: najpierw katechumen, a potem teolog, mistyk i duszpasterz, na każdym etapie życia szukał z pasją odpowiedzi na pytanie, jak miłować i gdzie nauczyć się miłości.
Spotkać miłość. Augustyn spotkał miłość w Chrystusie, którego umiłował ponad wszystko – i w Nim wszystkich umiłował. To doświadczenie ujął w dewizie: „miłuj i czyń co chcesz” – określającej to, co nosił w swym sercu apostoła. Płomień czy krzyż nad sercem oznacza u świętego Augustyna dynamizm ewangelizacji podejmowanej w cierpliwej służbie wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy oczekują Chrystusa, choć nie zdają sobie z tego sprawy, i szukają Go, tak jak on sam kiedyś Go szukał, często po omacku.
Katechumen. Czcimy więc w świętym Augustynie konwertytę i katechumena, który najpierw odkrył, że „niespokojne jest serce ludzkie, dopóki nie spocznie w Bogu”, a potem w Chrystusie spotkał Tego, ku któremu „poniosła go miłość”.
„Zawołałeś – modlił się w Wyznaniach – wezwałeś i przerwałeś głuchotę moją; zabłysnąłeś, zajaśniałeś i usunąłeś moją ślepotę; wydałeś woń, odetchnąłem i wzdycham ku Tobie; skosztowałem i łaknę i pragnę; dotknąłeś mnie i zapłonąłem”.
Katechista. Święty Augustyn jest dla nas także wzorem doskonałego katechisty. Jego metodę katechizowania można ująć w trzech punktach: 1. historia zbawienia jest osią przekazu wiary, 2. głoszenie Prawdy obdarzone jest nadprzyrodzoną mocą i 3. skuteczny rozwój dokonuje się dzięki naszemu świadomemu udziałowi w sakramentach.
„Miłuj i czyń co chcesz”. Duchowość świętego Augustyna opiera się na trzech podstawowych zasadach: prymat łaski; konieczność modlitwy‑pokory‑ascezy; umiłowanie i radosny przekaz prawdy. Najlepiej streszcza się w drogiej nam dewizie: „miłuj i czyń, co chcesz”, „dilige et quod vis fac”. To powiedzenie św. Augustyna wyraża samą istotę augustiańskiej duchowości Zgromadzenia: kiedy będziemy naprawdę miłować Chrystusa i ludzi Jego miłością, poczujemy się przynaglone do różnorakich posług i znajdziemy właściwe sposoby ich realizacji.
