Skip to content
Jadwiżanki Jadwiżanki

Menu

  • Wspólnota
    • Historia
    • Charyzmat
    • Patronowie
    • Formacja
    • Klasztory
  • Aktualności
  • Czytelnia/blogi
    • Czytelnia
    • Rozważania
    • Okno biblijno-liturgiczne
    • Z pism Założyciela
    • Bibliografia Założyciela
    • Varia
    • Blogi
    • Dom Modlitwy
    • Iść za Barankiem
    • Angelologia i dal
    • Głębiej niż widzisz
    • Kwiaty w kościele
    • Katechumenat w Łodzi
    • Vlog liturgiczny
    • Sponsa Verbi
  • Powołania
  • Galeria
  • Kontakt
  • Klasztory

I oddam Ci cześć

6 marca 2016 1 kwietnia 2016 w dziale Komentarze
12387851_10205861094982359_1529343905_n
Marzena Władowska CHR

Inspiracją mojego dzisiejszego rozważania jest zdanie pochodzące z Konstytucji dogmatycznej o Kościele (LG 39): „Wszyscy w Kościele powołani są do świętości”. To ujęcie, choć zwyczajne, może nas szokować. Wynika z niego bowiem, że wszyscy bez wyjątku powołani jesteśmy do świętości, czyli do PEŁNEGO ZJEDNOCZENIA z Bogiem w Trójcy Jedynym.  Świętość praktyczna to nic innego jak bieżące życie z Bogiem po trzykroć świętym, który jest obecny i działa w Eucharystii w sposób nieporównywalny z innymi typami Jego obecności i zbawczego działania. A życie w intymnej łączności z Panem tak realnie obecnym w Eucharystii i „stąd” oddziałującym na całą stworzoną rzeczywistość, jest życiem prawdziwie mistycznym. Jest bowiem związane z Misterium Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa, które podczas Mszy świętej zostaje dla nas UOBECNIONE. Choć prawda o uobecnieniu jest wielka, nadal to nie wszystko. Bóg wydaje się nienasycony  – chce, byśmy nie tylko byli świadkami tego wielkiego Misterium, ale zaprasza nas do czynnego udziału w nim.

Biskup Wacław Świerzawski, nasz Założyciel, lubi mawiać, że kres Eucharystii nie jest na ołtarzu, ale w naszym wnętrzu. To jest szczyt Bożego marzenia. Bóg zapragnął WEJŚĆ w nas z pełnią swojej zbawczej łaski i zechciał skorzystać z naszego człowieczeństwa (dokonując jakby powtórnego „wcielenia”), by nami chodzić po ziemi i przy naszej pomocy zbawiać świat. On, który niczego nie potrzebuje, równocześnie nas potrzebuje.

W liturgii eucharystycznej dzieje się więc pod zasłoną Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie  Chrystusa, misterium najdoskonalszego uwielbienia Boga i misterium naszego uświęcenia. Czy pamiętamy o tym, że uczestnicząc we Mszy świętej najdoskonalej wielbimy Ojca, bo jednoczymy się z Tym, który jedyny tak naprawdę „potrafi” Go wielbić? A skoro pragniemy naszego uświęcenia, to czy rozumiemy, że drogą do niego jest rozkochanie się we Mszy świętej? Przywołany już przeze mnie Bp W. Świerzawski lubi również mawiać, że w niedzielę chodzi się na Mszę świętą z obowiązku, a w tygodniu z miłości. Oczywiście, nie chodzi o to, by nie chodzić w niedzielę na Mszę, tylko o to, że kto raz odkrył, czym jest Eucharystia, ten wie, że w ciągu dnia nie ma nic większego, nic bardziej SKUTECZNEGO, nic bardziej napełniającego i scalającego jak spotkanie z Żywym Bogiem. Jeśli ktoś to odkryje, to z pewnością  pomimo licznych obowiązków znajdzie czas na to niepojęte spotkanie i współdziałanie z Chrystusem.

Cały czas mówię o MISTERIUM. Ale czym ono jest? Misterium oznacza sekret, tajemnicę. W zrozumieniu tego pojęcia pomaga nam św. Paweł. Mówi, że misterium to dopełnienie w Chrystusie zbawczego zamysłu Boga, zamysłu, który najpierw był przez wieki utajony, a potem został ujawniony Jego świętym (por. Rz 16, 25-27). Wszystkie zapowiedzi, obietnice i tęsknoty zrealizowały się więc w Chrystusie. W Nim jest Wszytko. Tę zaś tajemnicę Bóg zechciał nam objawić; Misterium to również SKUTEK dopełnienia wszystkiego w Chrystusie – to znaczy stworzenie przez Chrystusa obiektywnej więzi między Bogiem i ludźmi (por. Ef 1, 4-14). Chrystus stał się Bramą, Mostem, przez który mamy realny przystęp do Ojca. OBIEKTYWNIE została przywrócona więź Boga z nami – od chrztu jesteśmy z Chrystusem nierozerwalnie związani i idziemy do Ojca.

Te tajemnice zostały nam objawione w Kościele. Tu są przez nas poznawane i przeżywane. Poznanie to nie jest jednak samą wiedzą. To raczej wewnętrzne doświadczenie – poznanie w Duchu Świętym. Bo to Duch – i tylko On – może nam dać dostęp do „misterium mądrości Bożej” (por. 1 Kor 2, 6-10), mądrości przewyższającej wszelkie ludzkie poznanie. To duchowe poznanie jest równocześnie widzeniem, rozumieniem i  głębokim doświadczeniem tajemnicy Boga, a w Nim nas samych.

Pewnie Państwa nie zaskoczę, jeśli powiem, że udział w tym Misterium „naturalnie” prowadzi do życia mistycznego. Mistyka bowiem to nic innego jak przeżywanie Misterium. To wypełnienie nas po brzegi Bogiem Żywym – poprzez dar świętej Komunii. To stworzenie w nas jedności z Trójjedynym. To jest właśnie mistyka! Ten dar Boga jest czymś obiektywnym. Natomiast nasza odpowiedź na ten dar jest subiektywna, a więc skrojona naszą miarę. W spotkaniu z Bogiem chodzi więc o dorastanie w wierze do przyjęcia Prawdy obiektywnej za własną, o karmienie się i sycenie tą prawdą jako czymś realnie obecnym, a nie możliwym tylko dla alpinistów duchowych. Podczas Eucharystii WYDARZA SIĘ i SPEŁNIA Bóg z całym swoim życiem, z darem Odkupienia i Zbawiania świata. Św. Leon Wielki kiedyś pisał: „To, co było dostrzegalne w Chrystusie, przeszło w sakramenty Kościoła”. Pisał on także: „POSIADAM Cię, Jezu, w Twoich sakramentach”.

Wspominanie wielkich dzieł Bożych jest niezaprzeczalnym sensem życia Kościoła. Nie chodzi jednak o samo studiowanie duchowych treści czy ich co niedzielne „odgrzewanie” w pamięci, ale o ożywiające WSPÓŁ-ŻYCIE z tu i teraz OBECNYM Chrystusem. Kościół sprawując Eucharystię daje nam w obrzędach, ukrytego, ale realnego Boga, który nieustannie nas zbawia. Kto więc przestaje tylko „chodzić” na Mszę i „przyjmować Komunię”, a zaczyna „widzieć”, co się na niej „święci”, ten zaczyna też coraz bardziej „mieszkać w Bogu” i być w codzienności do Jego dyspozycji.

Marzena Władowska CHR, w: „Posłaniec św. Antoniego”, 3 (2015), maj-czerwiec

Napisała: Marzena Władowska

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

  • Witaj na stronie sióstr jadwiżanek wawelskich. Zapraszamy Cię do poznawania nas i tego, co robimy, bo otrzymałyśmy Dar, którym pragniemy się dzielić:

    „Doświadczenie Obecności Boga przemienia życie człowieka. Jest jak narodziny, jak wydostanie się nagle w przestrzeń człowiekowi właściwą, gdzie można oddychać powietrzem i ze zdumieniem oglądać świat, który jest” (Bp Wacław Świerzawski – nasz Założyciel).

  • Aktualności
  • 25-lecie kanonizacji św. Jadwigi Królowej
  • Zapraszamy i polecamy
  • Nowe teksty

Okno biblijno-liturgiczne

XV Niedziela Zwykła

XV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

Niedziela Trójcy Najświętszej

Niedziela Trójcy Najświętszej

Zesłanie Ducha Świętego

Zesłanie Ducha Świętego


Katechumenat Kraków

Katechumenat Kraków

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Szczecin

Katechumenat Szczecin

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Fundacja „Powrót”

Fundacja „Powrót”

Katechumenat Łódź

Katechumenat Łódź

KONTAKT

Siostry Świętej Jadwigi Królowej Służebnice
Chrystusa Obecnego (jadwiżanki wawelskie)

E-mail:
jadwizanki.chr@gmail.com

Dom Generalny
ul. Skalica 21B, 30-376 Kraków
tel: (+48) 12 632 97 42

Konto Zgromadzenia:
Bank Pekao S.A. III O. w Krakowie
PL 41 1240 2294 1111 0000 3723 0636

MÓDL SIĘ RAZEM Z NAMI

brewiarz.pl

brewiarz.pl

SKRZYNKA INTENCJI

PYTANIA

POWOŁANIA

E-mail:
powolania12@gmail.com

© 2023 Jadwiżanki