Skip to content
Jadwiżanki Jadwiżanki

Menu

  • Wspólnota
    • Historia
    • Charyzmat
    • Patronowie
    • Formacja
    • Klasztory
  • Aktualności
  • Czytelnia/blogi
    • Czytelnia
    • Rozważania
    • Okno biblijno-liturgiczne
    • Z pism Założyciela
    • Bibliografia Założyciela
    • Varia
    • Blogi
    • Dom Modlitwy
    • Iść za Barankiem
    • Angelologia i dal
    • Głębiej niż widzisz
    • Kwiaty w kościele
    • Katechumenat w Łodzi
    • Vlog liturgiczny
    • Sponsa Verbi
  • Powołania
  • Galeria
  • Kontakt
  • Klasztory

Mówienie o Bogu językiem wiary

2 maja 2021 6 maja 2021 w dziale Varia

12387851_10205861094982359_1529343905_nPomimo świadomości tego, że język nie zdoła wyrazić do końca, niezmiennie i uparcie żądamy od niego rzeczy niemożliwych.  „Język wiary wymaga tego, byśmy za jego pomocą wyszli niejako poza niego. Ten wysiłek najgenialniej może ilustruje poezja Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego. Jego operowanie sprzecznościami, przeciwieństwami, zawiłością składni, to, co wydaje się barokiem, jest sposobem oddania tego paradoksalnego wysiłku wyjścia poza język. Gdyż tylko paradoks wydaje się zdolny do wyrażenia tej pełni sprzeczności, jaką dla znikomości człowieka stanowi Bóg. Odnowa wiary musi więc prowadzić przez odnowę języka”[1] .

Język wiary nie jest rzeczywistością stałą. Trzeba go „budować”. Jest to długotrwała (bo trwająca aż do śmierci), żmudna praca wewnętrzna, zasadzająca się na pokornym uczeniu się języka Ewangelii . I właściwie tylko o tę pracę chodzi. To, co z tej pracy wyniesiemy w słowach, czy będą to słowa sztuki, czy słowa rozmowy, to tylko wióry, jak by powiedział Wielemir Chlebnikow.

Ale w tym budowaniu języka naszej wiary nie jesteśmy osamotnieni. „Matrycę”, umożliwiającą sprawdzenie intuicyjnego języka wiary, podsuwa nam Kościół, wskazując język Świętej Liturgii. Bo „Liturgia jest językiem miłości temperującym zbędną uczuciowość, nie pozwalającym miłości rozmywać się w egzaltacji i sentymentalizmie. Słowa odwiecznych modlitw i pieśni pozwalają nam wznosić się ponad własny wewnętrzny bełkot wiary w sferę szerokiego języka prawdy. Nieporadność zostaje tu obmyta i podniesiona we wspólnej powadze tego jedynego języka prawdy, jakim jest język Biblii”[2] .

W XX wieku dokonała się istotna zmiana w „mówieniu o Bogu”. O ile wcześniej bywało ono „abstrakcyjne”, „dogmatyczne” czy „nierealistyczne”, bądź skłaniało się ku przerysowanej, dewocyjnej pobożności, teraz uwaga twórców skierowała się ku Bogu życia, ku Bogu ludzkiego konkretu. Rahner powiedział kiedyś dobitnie: „Sztuka musi mówić o konkretach, a nie może się tylko zadowalać tańcem abstrakcyjnych pryncypiów”[3].

Zwrot, jaki się dokonał w sztuce, zawdzięczamy między innymi teologom i filozofom takim jak: John Henry Newman, i późniejsi: Romano Guardini, Jaques Maritain, Etienne Gilson i in. Dobraczyński zapisał kiedyś szokujące zdanie: „Oczywiście, Kościół potrzebuje biskupów i potrzebuje księży, potrzebuje owieczek i potrzebuje wielu innych rzeczy, ale w naszych czasach Kościół potrzebuje także pisarzy. Mauriac i Bernanos, i Daniel Rops, i Claudel, i Péguy, i kto tam jeszcze, są ozdobą Francji; ci ludzie poszerzyli kurczące się granice katolicyzmu lepiej niż niejedna encyklika, nie mówiąc już o listach pasterskich…” – zdanie ostre, ale wnoszące światło, bo choć encykliki i listy pasterskie są obiektywnie wytworami bardziej „źródłowymi”, bywają dla odbiorców subiektywnie hermetyczne (języka encyklik i listów pasterskich też trzeba się uczyć).

Marzena Władowska CHR

[1] A. Kamieńska, Język wiary.

[2] A. Kamieńska, tamże.

[3] K. Rahner, Chrześcijan i poezja.

Napisała: Marzena Władowska

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

  • Witaj na stronie sióstr jadwiżanek wawelskich. Zapraszamy Cię do poznawania nas i tego, co robimy, bo otrzymałyśmy Dar, którym pragniemy się dzielić:

    „Doświadczenie Obecności Boga przemienia życie człowieka. Jest jak narodziny, jak wydostanie się nagle w przestrzeń człowiekowi właściwą, gdzie można oddychać powietrzem i ze zdumieniem oglądać świat, który jest” (Bp Wacław Świerzawski – nasz Założyciel).

  • Aktualności
  • 25-lecie kanonizacji św. Jadwigi Królowej
  • Zapraszamy i polecamy
  • Nowe teksty

Okno biblijno-liturgiczne

XV Niedziela Zwykła

XV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIV Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XIII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

XII Niedziela Zwykła

Niedziela Trójcy Najświętszej

Niedziela Trójcy Najświętszej

Zesłanie Ducha Świętego

Zesłanie Ducha Świętego


Katechumenat Kraków

Katechumenat Kraków

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Sandomierz

Katechumenat Szczecin

Katechumenat Szczecin

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Ośrodek Formacji Liturgicznej

Fundacja „Powrót”

Fundacja „Powrót”

Katechumenat Łódź

Katechumenat Łódź

KONTAKT

Siostry Świętej Jadwigi Królowej Służebnice
Chrystusa Obecnego (jadwiżanki wawelskie)

E-mail:
jadwizanki.chr@gmail.com

Dom Generalny
ul. Skalica 21B, 30-376 Kraków
tel: (+48) 12 632 97 42

Konto Zgromadzenia:
Bank Pekao S.A. III O. w Krakowie
PL 41 1240 2294 1111 0000 3723 0636

MÓDL SIĘ RAZEM Z NAMI

brewiarz.pl

brewiarz.pl

SKRZYNKA INTENCJI

PYTANIA

POWOŁANIA

E-mail:
powolania12@gmail.com

© 2023 Jadwiżanki