S. Danuta z okazji swego złotego jubileuszu podzieliła się tajemnicą swego predykatu, oraz wdzięcznością, przepełniającą jej serce. Zapraszamy do lektury:
MISTERIUM CHRYSTUSA UKRYTEGO W GROBIE
Paschalna Tajemnica Chrystusa
W tę noc pełną łaski raduj się ziemio
oświecona jasnością Króla wieków
(z Orędzia paschalnego)
Pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi
(z Pieśni Zachariasza)
Dar powołania odkrył przed mną ukrytą w świecie obecność Chrystusa Zmartwychwstałego. Zrozumiałam to jako wezwanie do „przygotowywania Mu dróg” (Łk 1, 76) poprzez dzielenie losu ludzi żyjących w świecie i dzielenie się z nimi radością, że On już „stoi pośród nas” (J 1, 26). Spotkanie z Założycielem naszych Wspólnot ukonkretniło to odkrycie: Chrystus jest obecny w liturgii, zwłaszcza tu i teraz w Eucharystii.
Królestwo Boga już jest na tym świecie, ale jeszcze pod osłoną tego co doczesne. Misterium Bożego Grobu jest dla mnie najbardziej czytelnym znakiem tej ukrytej obecności. Jest skrótem dynamicznej mocy Chrystusa obecnego w świecie jak skarb ukryty w roli, jest znakiem zmartwychwstania ukrytego w krzyżu, życia ukrytego w śmierci, radości ukrytej w cierpieniu, zwycięstwa ukrytego w klęsce. Fascynuje mnie zwłaszcza dynamika tej świętej paschalnej nocy, owo nieustanne przechodzenie z ciemności do światła, ze śmierci do życia. W ciszy i pozornym bezruchu Chrystusowego Grobu dokonuje się najpotężniejszy w dziejach czyn: akt zmartwychwstania.
I oto w tym świecie, w którym „światło Zmartwychwstałego rozprasza ciemności”, mam przygotowywać Mu drogę na wzór „przyjaciela Oblubieńca” (J 3, 29): mam pełnić posługę jednania wobec Oblubieńca i Oblubienicy, wobec Chrystusa i Kościoła, i tych, którzy nie są jeszcze w Kościele. Duchowość Bożego Grobu z Wielkiej Soboty wyciska na tej posłudze swe specyficzne piętno: to jednanie ekstremów, podejmowane w ukryciu codzienności.
Patronuje mi w tej posłudze Matka Bolesna: jako Pieta, bierze w ramiona Syna, a po Nim wszystkich ludzi, bo odkrywa w nich Chrystusa, który „pozostaje w agonii aż do skończenia świata”, a przecież już „zwyciężył świat” (J 16, 33).
s. Danuta Maria od Bożego Grobu
Śluby wieczyste we Wspólnocie Przenajświętszej Trójcy:
8 grudnia 1968 roku
Odnowione śluby wieczyste w zakonie: 25 listopada 1995 roku
Dodaj komentarz