Nowicjat trwa dwa lata.
W okresie nowicjatu ma się dokonać weryfikacja powołania nowicjuszki w odniesieniu do Boga i do Wspólnoty przez jeszcze pełniejsze doświadczenie naszego sposobu życia i ukształtowanie w jego duchu serca i umysłu.
Nowicjuszka przygotowuje się w nowicjacie do oddania się na wyłączną własność Bogu, co nastąpi przez zjednoczenie jej z Chrystusem w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie, oraz przez podjęcie przez nią misji apostolskiej, wynikającej z charyzmatu Wspólnoty. Szkołą jej formacji i źródłem dojrzewania jej osobowości jest „godne, uważne i gorliwe” uczestnictwo w Liturgii. Dlatego najistotniejszym zadaniem formacji w nowicjacie jest ożywienie wrażliwości na obecność Chrystusa i zrozumienie, że najważniejszym zadaniem apostolskim jest stwarzanie takich warunków, by ludzie odkryli Jego obecność w sprawowanej Liturgii i w sercach Jego uczniów.
Nowicjat jest podstawowym okresem formacji. Wprowadza siostry w głębszą znajomość istoty życia zakonnego, zwłaszcza w rozumienie duchowości i prawa Wspólnoty, a także przynagla do pogłębionej pracy nad sobą – do kształtowania charakteru, rozbudzania praktyki cnót ogólnoludzkich i chrześcijańskich tak, by przez pokorę serca, modlitwę i ofiarę, duchową żarliwość i zaparcie się siebie wzrastać w miłości Boga i ludzi.
Na zdjęciu przedstawiony jest moment obłóczyn.
