Nasza Wspólnota powstała w 1990 r. W roku 2015/16 obchodzimy więc swój mały jubileusz – 30 lat istnienia.
Jubileusz to nie tylko wydarzenie historyczne, ale – w świecie wiary – to przede wszystkim czas wdzięczności za ścieżkę zbawienia, przebytą w konkretnym czasie, z konkretnymi ludźmi (z Ojcem Założycielem, z wszystkimi siostrami – tymi, które tworzą nadal naszą Wspólnotę, i tymi, których już dziś z nami nie ma), w konkretnych okolicznościach życia; to czas wdzięczności za owoce mądrości, które wyrosły wskutek poszukiwania, poznania, błędów i nawróceń. Ale to także czas przyjmowania szczególnej łaski Boga, błogosławieństwa Dobrego Ojca, który nas powołał do istnienia i posługi w Kościele i świecie. Do tej wspólnej wdzięczności Bogu, ludziom i sobie wzajemnie pragnę Was dziś zaprosić i ośmielić w prośbie o „jubileuszowe” łaski, potrzebne każdej z nas i naszej Wspólnocie.
Trzeba, byśmy w tym szczególnym dla nas roku, wydobyły z serca osobistą i wspólną wdzięczność za Bożą pomoc i dobroć wielu ludzi, którzy od początku naszego istnienia nam towarzyszą – modlitwą, radą, wspierając nas duchowo i materialnie…
***
Zapraszamy także do przeczytania: Rozmowa-wywiad o jadwiżankach i o 25-leciu.
***
Żyjemy w bardzo wyjątkowym i ciekawym czasie, bo nasz Założyciel żyje jeszcze z nami. Przez długie lata na różne sposoby mówił do nas:
- idźcie i przygotowujcie dorosłych do sakramentów: do chrztu, bierzmowania i Eucharystii, do spowiedzi (także tej po latach), do sakramentu chorych i do małżeństwa, ale także pomagajcie już ochrzczonym w pogłębianiu wiary,
- podglądajcie Chrystusa, jak On rozmawiał z ludźmi – dyskretnie, w rozmowach w cztery oczy, gdzie można głębiej dotknąć życia,
- towarzyszcie ludziom w kryzysach wiary i w poszukiwaniu Sensu życia, bo dzisiejszy człowiek tak bardzo tego Sensu potrzebuje,
- żyjcie prosto, nie bójcie się świata i ludzi,
- bądźcie świadkami miłości Boga wśród rodzin, osób chorych i samotnych,
- twórzcie małe wspólnoty – na wzór rodziny, gdzie wszyscy się dobrze znają, gdzie nikt nie ucieka, gdzie powstają bliższe więzi,
- i módlcie się; odkryjcie w Liturgii, a szczególnie w Eucharystii Chrystusa tak bardzo Obecnego, że można Mu oddać całe życie i innych do Szczęścia, płynącego z tej Przyjaźni i Miłości doprowadzać.
***
Jeśli więc czujesz, że Chrystus Cię wzywa do wyłącznej bliskości i że doświadczasz głębokiego współczucia wobec tych, którzy Boga nie znają, którzy cierpią z powodu braku sensu, zapukaj do nas :-).
